Dzięki tej zmianie nie będzie zachodzić sytuacja, gdy gromadzenie kapitału emerytalnego zostaje przerwane na około 4 lata lub opóźnione o ten okres. Zmianę tę wprowadziła ustawa Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (DzU z 2018 r., poz. 1669), która znowelizowała m.in. ustawę o systemie ubezpieczeń społecznych.
Doktoranta pobierającego stypendium doktoranckie zgłasza do ubezpieczeń w ZUS płatnik – tj. podmiot prowadzący szkołę doktorską. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne tych osób jest kwota stypendium doktoranckiego łącznie z kosztami uzyskania i podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Składkę emerytalną finansują po połowie doktorant i płatnik składek (po 9,76 proc.). Część składki rentowej w wysokości 1,5 proc. podstawy finansuje ubezpieczony, a część w wysokości 6,5 proc. podstawy – płatnik składek. Składkę wypadkową w całości płaci płatnik, a dobrowolną składkę chorobową (2,45 proc.) –ubezpieczony.
Zasady obejmowania doktorantów ubezpieczeniem zdrowotnym nie uległy zmianie. Osoby te podlegają mu obowiązkowo, jeśli nie podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu z innego tytułu i nie mają statusu członka rodziny. Ubezpieczenie zdrowotne:
- trwa od dnia złożenia w podmiocie prowadzącym studia doktorskie oświadczenia o niepodleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, nie wcześniej jednak niż od dnia rozpoczęcia pierwszego semestru kształcenia,
- wygasa z dniem ukończenia kształcenia w szkole doktorskiej lub skreślenia z listy doktorantów.
