Sąd Najwyższy nie może wkraczać w ustawowe kompetencje Prokuratora Generalnego i dokonywać oceny, czy zainteresowany prokurator ma nadal sprawować swoją funkcję – uznał SN (sygn. akt III PO 7/11).
Praca dla wyższego świadczenia
Do Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych trafiła sprawa Krystyny S., która odwołała się od decyzji Prokuratora Generalnego, który odmówił jej wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65.roku życia.
22 lipca 2011 roku Prokurator Generalny podjął decyzję, w której nie zgodził się, aby Prokurator Prokuratury Apelacyjnej w W. Krystyna S. nadał sprawowała swoją funkcję, mimo, iż ukończyła 65 rok życia, uzasadniając, iż skarżąca w swoim wniosku nie określiła dokładnie czasu, na jaki miałaby być udzielona jej zgoda na dalszą pracę w prokuraturze. We wniosku tłumaczyła ona, iż dalsze zajmowanie stanowiska umożliwi jej uzyskanie prawa do wyższej stawki wynagrodzenia zasadniczego, co było dla niej istotne z uwagi na świadczenia wynikające ze stanu spoczynku. Ponadto dodała, iż chciałaby otrzymać nagrodę roczną. Prokurator Krystyna S. podnosiła także, iż w prokuraturze pracuje ponad 35 lat i nigdy nie korzysta z dodatkowych urlopów, a składanie licznych próśb na koniec pracy zawodowej spowodowane jest jej obecną sytuacją życiową.
Takie tłumaczenia nie przekonały ani właściwego Prokuratora Apelacyjnego, ani Kolegium Prokuratury Apelacyjnej, którzy negatywnie zaopiniowali złożony wniosek. Szef Prokuratury Apelacyjnej, w której pracowała dotychczas Krystyna S. poinformował, iż przeniesienie prokurator S. w stan spoczynku nie zdestabilizuje pracy jednostki, dodając, iż jej zły stan zdrowia nie daje gwarancji, iż będzie ona faktycznie wykonywała swoje obowiązki służbowe. Ponadto zdaniem przełożonego dalsze zajmowanie stanowiska przez Krystynę S. utrudniało, a niekiedy wręcz uniemożliwiało awansu innym prokuratorom.
Co prawda, Krajowa Rada Prokuratury w uchwale z 29 czerwca 2011 roku pozytywnie zaopiniowała wniosek Krystyny S., natomiast Prokurator Generalny uznał, iż nie zachodzą okoliczności szczególne, które przemawiałby za pozostawieniem jej na stanowisku. Prokurator Generalny stwierdził, że w aktualnym stanie prawnym, prokurator przechodzi w stan spoczynku z chwilą ukończenia 65.roku życia, chyba, że Prokurator Generalny, na wniosek zainteresowanego, po przedstawieniu zaświadczenia, że jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązku prokuratora oraz po zasięgnięciu opinii właściwego prokuratora przełożonego, a także Krajowej Rady Prokuratury wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska. Prokurator Generalny przypomniał, że ewentualna dalsza praca po ukończeniu 65.roku życia ma charakter fakultatywny – jest uzależnione zarówno od przesłanek obiektywnych, jak i subiektywnych, dotyczących danego prokuratora.