Jak długo może pracować prokurator

Możliwość uzyskania wyższego świadczenia podczas stanu spoczynku przez prokurator z 35-letnim nie jest nadzwyczajną okolicznością, która pozwalałby jej na pracę po skończeniu 65.roku życia

Aktualizacja: 20.03.2012 13:30 Publikacja: 20.03.2012 12:51

Związek prokuratorów krytycznie o projekcie zmian w procedurze karnej

Związek prokuratorów krytycznie o projekcie zmian w procedurze karnej

Foto: Fotorzepa, Magda Starowieyska Magda Starowieyska

Sąd Najwyższy nie może wkraczać w ustawowe kompetencje Prokuratora Generalnego i dokonywać oceny, czy zainteresowany prokurator ma nadal sprawować swoją funkcję – uznał SN (sygn. akt III PO 7/11).

Praca dla wyższego świadczenia

Do Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych trafiła sprawa Krystyny S., która odwołała się od decyzji Prokuratora Generalnego, który odmówił jej wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65.roku życia.

22 lipca 2011 roku Prokurator Generalny podjął decyzję, w której nie zgodził się, aby Prokurator Prokuratury Apelacyjnej w W. Krystyna S. nadał sprawowała swoją funkcję, mimo, iż ukończyła 65 rok życia, uzasadniając, iż skarżąca w swoim wniosku nie określiła dokładnie czasu, na jaki miałaby być udzielona jej zgoda na dalszą pracę w prokuraturze. We wniosku tłumaczyła ona, iż dalsze zajmowanie stanowiska umożliwi jej uzyskanie prawa do wyższej stawki wynagrodzenia zasadniczego, co było dla niej istotne z uwagi na świadczenia wynikające ze stanu spoczynku. Ponadto dodała, iż chciałaby otrzymać nagrodę roczną. Prokurator Krystyna S. podnosiła także, iż w prokuraturze pracuje ponad 35 lat i nigdy nie korzysta z dodatkowych urlopów, a składanie licznych próśb na koniec pracy zawodowej spowodowane jest jej obecną sytuacją życiową.

Takie tłumaczenia nie przekonały ani właściwego Prokuratora Apelacyjnego, ani Kolegium Prokuratury Apelacyjnej, którzy negatywnie zaopiniowali złożony wniosek. Szef Prokuratury Apelacyjnej, w której pracowała dotychczas Krystyna S. poinformował, iż przeniesienie prokurator S. w stan spoczynku nie zdestabilizuje pracy jednostki, dodając, iż jej zły stan zdrowia nie daje gwarancji, iż będzie ona faktycznie wykonywała swoje obowiązki służbowe. Ponadto zdaniem przełożonego dalsze zajmowanie stanowiska przez Krystynę S. utrudniało, a niekiedy wręcz uniemożliwiało awansu innym prokuratorom.

Co prawda, Krajowa Rada Prokuratury w uchwale z 29 czerwca 2011 roku pozytywnie zaopiniowała wniosek Krystyny S., natomiast Prokurator Generalny uznał, iż nie zachodzą okoliczności szczególne, które przemawiałby za pozostawieniem jej na stanowisku. Prokurator Generalny stwierdził, że w aktualnym stanie prawnym, prokurator przechodzi w stan spoczynku z chwilą ukończenia 65.roku życia, chyba, że Prokurator Generalny, na wniosek zainteresowanego, po przedstawieniu zaświadczenia, że jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązku prokuratora oraz po zasięgnięciu opinii właściwego prokuratora przełożonego, a także Krajowej Rady Prokuratury wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska. Prokurator Generalny przypomniał, że ewentualna dalsza praca po ukończeniu 65.roku życia ma charakter fakultatywny – jest uzależnione zarówno od przesłanek obiektywnych, jak i subiektywnych, dotyczących danego prokuratora.

Wymiana pokoleniowa

W odwołaniu do SN Krystyna S. zarzuciła, iż Prokurator Generalny przekroczył granice swobodnego uznania wyznaczonego treścią art. 62a ust.2 ustawy o prokuraturze poprzez zaniechanie rzetelnej analizy wniosku, z którego jednoznacznie wynikało, iż głównym celem była prośba o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratura wyłącznie do końca 2011 r. Skarżąca podnosiła, iż w prokuraturze przepracowała ponad 35 lat, natomiast w zawodzie prawnika 42 lata, dlatego jej zdaniem, wniosek o dalsze zajmowanie stanowiska na okres jedynie 4 miesięcy nie powinien spotkać się z decyzją odmowną.

Prokurator Generalny wniósł o oddalenie odwołania Krystyny S.

Sąd Najwyższy w wyroku z 24 stycznia 2012 roku (sygn. akt III PO 7/11) uznał odwołanie Krystyny S. za nieuzasadnione, argumentując, iż ustalone orzecznictwo SN przyjmuje, że Prokurator Generalny podejmuje decyzję na podstawie swobodnego uznania, a Sąd Najwyższy nie może wkraczać w jego ustawowe kompetencje, i dokonywać oceny, czy zainteresowany prokurator ma nadal sprawować swoją funkcję, lecz jedynie bada, czy decyzja nie jest arbitralna i podjęta przy użyciu niedozwolonych kryteriów. „Wymiana pokoleniowa prokuratorów jest przesłanką, którą Prokurator Generalny może brać pod uwagę przy ocenie zasadności wniosku prokuratora o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska (por. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2010 r., III PO 1/10)" – napisano w uzasadnieniu orzeczenia.

Ponadto Sąd Najwyższy wziął pod uwagę, iż skarżąca całkowicie pomija stan zdrowia, który powodował, iż musiał korzystać z licznych zwolnień lekarskich. Zdaniem SN, w takiej sytuacji możliwość uzyskania w nieodległym okresie wyższej stawki awansowej lub innej korzyści majątkowej nie jest wyjątkową okolicznością leżącą po stronie prokuratora.

Sąd Najwyższy nie może wkraczać w ustawowe kompetencje Prokuratora Generalnego i dokonywać oceny, czy zainteresowany prokurator ma nadal sprawować swoją funkcję – uznał SN (sygn. akt III PO 7/11).

Praca dla wyższego świadczenia

Pozostało 95% artykułu
W sądzie i w urzędzie
Czterolatek miał zapłacić zaległy czynsz. Sąd nie doczytał, w jakim jest wieku
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Spadki i darowizny
Podział spadku po rodzicach. Kto ma prawo do majątku po zmarłych?
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Zdrowie
Ważne zmiany w zasadach wystawiania recept. Pacjenci mają powody do radości
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Sądy i trybunały
Bogdan Święczkowski nowym prezesem TK. "Ewidentna wada formalna"