Zmiany te zawiera opublikowany właśnie projekt noweli kodeksu postępowania cywilnego, który ma wdrażać postanowienia rozporządzenia Rady (UE) nr 2019/1111 z 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej oraz uprowadzenia dziecka za granicę, które ma zastosowanie od 1 sierpnia 2022 r. (zastąpi ono rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003).
Rozszerza ono dotychczasowy system automatycznej wykonalności orzeczeń w sprawie kontaktów oraz wydawanych w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, z których wynikał powrót dziecka do państwa jego zwykłego pobytu. System tzw. automatycznej wykonalności oznacza, że owe dokumenty pochodzące z innych państw członkowskich Unii będą w Polsce uznawane i wykonywane bez potrzeby przeprowadzenia specjalnego postępowania (tzw. systemu exequatur).
Rozporządzenie 2019/1111 rozszerza automatyczną wykonalność na orzeczenia, porozumienia i dokumenty urzędowe wydane we wszystkich sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej i sprawach małżeńskich objętych rozporządzeniem.
Będzie dotyczyło zarówno sytuacji, kiedy orzeczenie lub inny tytuł pochodzący z innego państwa podlegać będzie uznaniu i wykonaniu w Polsce, a także kiedy orzeczenia wydane w Polsce w tych sprawach będą podlegały uznaniu i wykonaniu w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Z tym że tytuły prawne pochodzące z Polski to wyłącznie orzeczenia sądów (ugody zatwierdzone przez sąd), np. wyroki rozwodowe, w sprawie o kontakty z dzieckiem, zarządzenie powrotu dziecka do państwa jego zwykłego pobytu. Jeśli chodzi o inne państwa, to automatyczna wykonalność obejmować będzie także np. zatwierdzone przez notariusza porozumienie stron dotyczące rozwodu z Estonii lub Francji.
