- Straż miejska zabrała właścicielowi posesji psa poranionego łańcuchem oraz zawiadomiła o tym burmistrza w celu podjęcia decyzji dotyczącej tego zwierzęcia. W takiej sytuacji kosztami leczenia psa powinien zostać obciążony jego dotychczasowy właściciel. Czy burmistrz musi podać te koszty w decyzji o odebraniu mu zwierzęcia?
Nie.
W art. 6 ust. 1a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (dalej: u.o.z.) zastrzeżono, że zabrania się znęcania nad zwierzętami. Zgodnie z art. 6 ust. 2 u.o.z. przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie im albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, w tym m.in. używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 kwietnia 2010 r. (sygn. II OSK 725/09) stwierdził, że rana na szyi psa, której charakter wskazuje, że pochodzi od trzymania na uwięzi, stanowi wystarczający dowód wystąpienia przesłanki z art. 6 ust. 2 u.o.z.
Na podstawie art. 7 ust. 3 u.o.z. w sytuacji niecierpiącej zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub upoważniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, ma prawo odebrać mu to zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w celu podjęcia decyzji w sprawie odebrania zwierzęcia.
W takim przypadku fizyczne odebranie poprzedza więc wydanie decyzji przez właściwy organ. Już po przeprowadzeniu interwencji, w wyniku której zwierzę zostało odebrane, wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję, w której albo potwierdza zasadność tego odebrania, albo wskazuje, że brak było podstaw do jego dokonania (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 26 października 2011 r., sygn. II SA/Po 559/11).
W sytuacji, gdy nie jest to pilny przypadek, a życie lub zdrowie zwierzęcia nie jest zagrożone, stosuje się inny tryb postępowania, określony w art. 7 ust. 1 u.o.z. Wówczas decyzja o czasowym odebraniu zwierzęcia, nad którym znęca się jego właściciel lub opiekun, jest podejmowana przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z urzędu po uzyskaniu informacji od policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Taka decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i poprzedza fizyczne odebranie zwierzęcia. Od decyzji o odebraniu można się odwołać do samorządowego kolegium odwoławczego w terminie trzech dni od dnia jej doręczenia.
Zwierzę odebrane właścicielowi przekazuje się z reguły do schroniska lub gospodarstwa rolnego wskazanego przez wójta, jeżeli jest to zwierzę gospodarskie. Gdy nie ma takiej możliwości, zwierzę może zostać nieodpłatnie przekazane innej osobie prawnej, jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej bądź osobie fizycznej, która zapewni mu właściwą opiekę. Odebrane zwierzę podlega zwrotowi, jeżeli sąd nie orzeknie jego przepadku (art. 35 ust. 3 u.o.z.), a także jeżeli postępowanie w tej sprawie zostanie umorzone.
W razie czasowego odebrania zwierzęcia na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) kosztami transportu, utrzymania i koniecznego leczenia tego zwierzęcia obciąża się jego dotychczasowego właściciela lub opiekuna.
Teraz z darmową dostawą i e‑wydaniem gratis!
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 6 listopada 2013 r. (sygn. II SA/Sz 965/13) stwierdził jednak, że decyzja o czasowym odebraniu zwierzęcia nie musi zawierać rozstrzygnięcia ustalającego wysokość kosztów jego transportu, utrzymania i koniecznego leczenia, a brak orzeczenia w tym zakresie nie stanowi o jej niewykonalności.
Sąd zwrócił uwagę, że na etapie wydawania decyzji o odebraniu ustalenie konkretnej kwoty kosztów utrzymania i leczenia zwierzęcia nie jest jeszcze z reguły możliwe. Można więc zaakceptować pogląd o celowości wydania odrębnej decyzji w tej sprawie. Konieczną przesłanką wydania decyzji określającej koszty obciążające właściciela jest uprzednie wydanie decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia (por. wyrok WSA w Olsztynie z 21 listopada 2013 r., sygn. II SA/Ol 815/13).
Podstawa prawna: art. 6 ust. 1a i ust. 2, art. 7 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jedn. DzUz 2013 r. poz. 856 ze zm.).
