Rada Dyrektorów NAGSMO, organizacji zarządzania programem NATO AGS (Alliance Ground Surveillance) przyjęła wniosek MON o udział w tym przedsięwzięciu. Jak mówi „Rz" Jacek Sońta, rzecznik prasowy MON, Agencja podjęła decyzję o przygotowaniu stosownych dokumentów akcesyjnych. – Po ich przesłaniu do Polski będą one podlegały negocjacjom i uzgodnieniom międzyresortowym przez minimum sześć miesięcy – dodaje rzecznik. Polska mogłaby zostać przyjęta do tego systemu na początku 2014 roku.
AGS to system radarów, zdolnych do prowadzenia obserwacji obiektów naziemnych, umieszczone na pokładzie pięciu bezzałogowych statków powietrznych RQ-4 Global Hawk. Statki te wykonują lot na wysokości około 20 kilometrów. Transmitują w niemal rzeczywistym czasie obrazy. Z bezzałogowca poprzez satelitę informacje te trafią do bazy operacyjnej AGS w Sigonella na Sycylii, stamtąd zaś do komórek wywiadowczych i rozpoznawczych wojsk uczestniczących w projekcie.
System umożliwia przekazywanie danych w każdych warunkach atmosferycznych, w czasie rzeczywistym przez całą dobę. – Umożliwia przechowywanie w bazie danych informacji np. o poruszających się zgrupowaniach wojsk czy okrętów, a także w razie potrzeby porównywanie różnych obrazów. Jest to ważne, gdy niezbędne jest sprawdzenie rezultatów uderzeń na obiekty naziemne przeciwnika – tłumaczy nam jeden z wojskowych.
Deklarację o przystąpieniu Polski do AGS złożył w październiku 2012 r. na spotkaniu ministrów NATO w Brukseli szef MON Tomasz Siemoniak.
Program AGS został uznany przez Sojusz za kluczowy dla rozwoju jego zdolności obronnych do roku 2020. Z danych MON wynika, że w projekcie tym mogłoby wziąć udział kilka polskich firm, które produkują radary, m.in.: Bumar Elektronika, Netline, WIŁ i Transbit. Polska partycypowałaby w budowie programu AGS na poziomie 4,5 proc. kosztów całości przedsięwzięcia. MON szacuje, że w latach 2013–2017 trzeba będzie wydać na ten cel 71 mln euro.
