Poemat, składający się z dziesięciu zwrotek po cztery wersy, został najprawdopodobniej napisany w 1899 lub 1900 roku, gdy Winston Churchill służył w armii poza granicami Wielkiej Brytanii. W roku 1895 dołączył on do 4. regimentu huzarów Królowej.
Wiersz został napisany na błękitnym papierze firmowym brytyjskiej armii, każda jego zwrotka kończy się nazwą odległej placówki brytyjskiego imperium, taką jak "Wai-hai-Wai" - miasto we wschodnich Chinach, obecnie znane jako Weihai czy nigeryjskie miasto Sokoto.
Rękopis został zidentyfikowany przez emerytowanego antykwariusza Roya Davidsa, o jego istnieniu nie wiedziano przez ostatnich 70 lat. Jest to jedyny poemat, jaki Churchill napisał jako dorosły człowiek.
Andrew Motion, wybitny poeta i biograf, aktualny poeta-laureat królowej Elżbiety II (tytuł nadawany przez dwór królewski znakomitym twórcom), niezbyt wysoko ocenia dzieło młodego Churchilla. Widzi w poemacie ciężki, ale niezawodny rytm i staromodne sentymenty, docenia jednak ducha Audena unoszącego się nad wierszem.
Winston Churchill miał pewne osiągnięcia poetyckie - jako uczeń Harrow School wygrał konkurs poetycki organizowany przez szkołę.
