Król daje zły przykład poddanym

Dziś sprawą ma się zająć sąd. Boel chce, aby Albert II, a także jego starszy syn książę Filip i  córka księżniczka Astrid zostali zmuszeni do udostępnienia swojego DNA.

W przypadku króla sprawa jest na razie przegrana, bo zgodnie z belgijską konstytucją urzędujący monarcha stoi ponad prawem. Jednak przekazanie przez dzieci Alberta II kodu genetycznego pozwoliłoby ostatecznie potwierdzić lub zdementować pogłoski, które pojawiają się w Brukseli od publikacji w 1999 r. książki Mario Danneelsa o życiu prywatnym króla.

–Niekorzystny wyrok dla Alberta II byłby jednocześnie potężnym ciosem dla jedności kraju. Od czasu panowania Baldwina (poprzednika i brata Alberta II – red.) instytucja monarchii zdobyła duży autorytet moralny i jest jednym z ostatnich, ale ważnych czynników zapewniających jedność kraju – mówi „Rz" Andre Sapir, profesor Universite Libre de Bruxelles (ULB).

Kryzys królewskiego małżeństwa

Niedługo po publikacji książki Danneelsa 79-letni król dał co prawda do zrozumienia, że w latach 60. miał romans z baronessą Sybille de Selys Longchamps, a jego związek z dzisiejszą królową Paolą „przechodził kryzys", ale nie posunął się jednak do uznania ojcostwa córki Longchamps, Delphine.

Zdaniem dziennika „Le Soir" to był największy błąd 20-letniego panowania Alberta II, bo stawia w bardzo złym świetle postawę moralną monarchy, który ma przecież być wzorem dla swoich poddanych.

Widać to już zresztą po wynikach sondaży. Ten zrealizowany dla stacji telewizyjnej RTL-TVI wskazuje, że tylko 31 proc. Flamandów chce utrzymania obecnych prerogatyw monarchy. Pozostali woleliby, aby Albert II miał zadania czysto ceremonialne, a nawet kraj został przekształcony w republikę, co w praktyce oznaczałoby jego rozpad. W Walonii, biedniejszej prowincji kraju, mieszkańcom tradycyjnie bardziej zależy na zachowaniu jedności królestwa. Stąd 66 proc. pytanych opowiada się tu za utrzymaniem obecnych uprawnień monarchy.

Starzejący się król planował, zdaniem „Le Soir", ogłosić abdykację już w trakcie najbliższego święta narodowego 21 lipca. Pozew Delphine może go jednak od tego odwieść – po rezygnacji z korony Albert II jako zwykły obywatel byłby odpowiedzialny przed prawem.

Nie wszyscy równi wobec prawa

Jednak nawet jeśli nie dojdzie do abdykacji, Boel nie jest bez szans. Jak bowiem wskazuje profesor prawa na uniwersytecie ULB Yves-Henri Leleu, 45-letnia artystka może w takim przypadku pozwać belgijskie państwo przed Europejski Trybunał Praw Człowieka za łamanie konstytucji, zgodnie z którą każdy jest równy wobec prawa.

– Próbowałam nawiązać kontakt z Albertem poprzez listy, za pośrednictwem księży i wspólnych znajomych – nic nie pomogło – żali się Boel.

Jej sytuacja materialna jest ponoć trudna. Mąż baronessy Longchamps, przemysłowiec Jacques Boel, jest co prawda jednym z najbogatszych ludzi kraju, jednak zdaniem Delphine wykreślił ją z testamentu. Także firma powołana do sprzedaży dzieł artystki i jednocześnie matki dwójki dzieci od lat przynosi same straty.

W razie uznania ojcostwa przez Alberta II Delphine Boel miałaby prawo do dziedziczenia jednej piątej jego majątku. Nie mogłaby natomiast liczyć ani na sukcesję do korony, ani na wypłatę corocznej subwencji państwa, która w przypadku księcia Filipa wynosi ok. 900 tys. euro rocznie.