Nie ma konkursu, jest danina

W ocenie prezydenta tylko w sytuacji, gdy nagroda jest wyższa niż 760 zł, zawodnik, trener lub inna osoba otrzyma kwotę pomniejszoną o zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 proc.

Przepisy o ulgach i zwolnieniach trzeba interpretować ściśle

Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. W jego ocenie w opisanym wypadku nie mamy do czynienia z nagrodą w konkursie. Osoby, które otrzymają nagrody, nie będą bowiem brały udziału w bezpośredniej rywalizacji, aby ją otrzymać. A skoro tak, to nie zostały spełnione przesłanki konkursu i zwolnienia stosować do nich nie można. Nagrody otrzymywane przez sportowców i trenerów podlegają więc opodatkowaniu.

Wnioskodawca zaskarżył interpretację, ale przegrał. Najpierw rację fiskusowi przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Zgodził się, że w spornej sprawie nie będzie organizowany konkurs sportowy sensu stricto. Nagroda ma być przyznawana wyłącznie na podstawie wyników osiągniętych w innych konkursach sportowych, w których zawodnicy brali udział. Nie wystąpi w nim bezpośrednia rywalizacja.

Ostatecznie stanowisko to potwierdził sąd kasacyjny. NSA zgodził się, że ustawa o PIT nie zawiera definicji pojęcia konkursu. Nie miał jednak wątpliwości, że w takiej sytuacji należało sięgnąć do definicji słownikowej. Zdaniem NSA jedną z istotnych cech pojęcia „konkurs" jest bezpośrednia rywalizacja, element współzawodnictwa. W spornej sprawie ten warunek nie został spełniony.

Ponadto – jak podkreślił sędzia sprawozdawca Sławomir Presnarowicz – zwolnienia, jako wyjątki od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Wyrok jest prawomocny.