Powódka była zatrudniona na stanowisku specjalisty ds. finansowych w zespole szkół, dla których organem prowadzącym była gmina J. Od 1 stycznia 2011 r. zadania obsługi finansowo-księgowej przejął urząd tej gminy. Powódka jako pracownik zespołu szkół wciąż wykonywała swoje obowiązki związane z obsługą finansową wszystkich szkół, dla których gmina J. była organem prowadzącym, a ponadto przyuczała do pracy nową osobę zatrudnioną do wykonywania tych zadań w Urzędzie Gminy J. Dyrektor zespołu szkół rozwiązał 6 marca 2012 r. z powódką umowę o pracę z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Jako podstawę podał likwidację stanowiska pracy w związku z przejęciem obsługi finansowo-księgowej szkół przez Urząd Gminy J.
Powódka wystąpiła do sądu rejonowego z roszczeniem przeciwko gminie J. o ustalenie, że od 1 stycznia 2011 r. jest ona pracownikiem tego urzędu. Sąd rejonowy roszczenie uwzględnił. Następnie sąd okręgowy wyrok sądu rejonowego zmienił w ten sposób, że roszczenie powódki oddalił. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia podniósł, że w rozpatrywanej sprawie nie doszło do zmiany pracodawcy w trybie art. 23¹ kodeksu pracy, w związku z czym powódka nie stała się od 1 stycznia 2011 r. pracownikiem Urzędu Gminy w J.
Skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego wniosła od tego wyroku powódka. Ten uznał skargę za uzasadnioną, wyrok sądu okręgowego uchylił, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.
W ocenie Sądu Najwyższego w okolicznościach sprawy doszło do przejęcia części zakładu pracy przez nowego pracodawcę, tj. Urząd Gminy J.
Po pierwsze, SN ustalił, że Urząd Gminy J. przejął zadania wykonywane przez dotychczasowego pracodawcę powódki (obsługa księgowo-finansowa). Tutaj przywołał wyrok SN z 10 października 2003 r., w którym stwierdzone zostało, że przejęcie zadań może stanowić wstępną przesłankę ustalenia o przejściu zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę (sygn. I PK 456/02).