Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa w sprawie opłat za przystanki należące do gminy (sygnatura akt: I FSK 1781/12).
Spór dotyczył opodatkowania VAT. We wniosku o interpretację była mowa o tym, że zgodnie z przepisami za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, mogą być pobierane opłaty. Stawka jest ustalana w drodze uchwały (w tym przypadku przez radę miejską). Ustawodawca nie określił jednak, czy opłatę nakłada się na podstawie decyzji administracyjnej czy podstawą jej poboru jest umowa z przewoźnikiem (operatorem). Przepisy nie rozstrzygają też, czy opłatę egzekwuje się w postępowaniu administracyjnym czy cywilnym.
Właścicielem albo zarządzającym przystankami jest miasto. Opłaty jednak będzie pobierał zarząd dróg i transportu na podstawie upoważnienia z uchwały.
Zainteresowany, tj. zarząd dróg i transportu, wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i jednostką budżetową gminy. Zapytał, czy pobierając opłaty za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, także jest podatnikiem VAT czy nie – zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT? I ewentualnie czy taka czynność korzysta ze zwolnienia przewidzianego w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT 4 kwietnia 2011 r.
Fiskus odpowiedział, że zarząd nie jest wyłączony z kategorii podatników VAT przewidzianego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnych. Wnioskodawca jest podmiotem odrębnym od miasta, więc nie jest adresatem tej normy. Nie korzysta również ze zwolnienia.
