Przybędzie inwalidów w administracji publicznej

W życie weszła właśnie nowelizacja ustawy o służbie cywilnej, która przewiduje preferencje dla niepełnosprawnych stosowane podczas naboru na stanowiska w administracji publicznej i samorządowej.

Po zmianach procedura jest taka: dyrektor generalny urzędu podczas organizacji konkursu na wakujące stanowisko rozstrzygnie, czy może ono zostać objęte przez niepełnosprawnego. Jeśli zaprosi takie osoby do składania aplikacji, będą one preferowane na późniejszych etapach konkursu.

W myśl zmienionych art. 29a i 57 ustawy o służbie cywilnej, gdy niepełnosprawny zakwalifikuje się do piątki (a w wypadku wyższych stanowisk – dwójki) najlepszych kandydatów, komisja konkursowa powinna przyznać mu pierwszeństwo w zatrudnieniu na tym stanowisku.

Co najważniejsze, nowelizacja dotyczy nie tylko naboru na szeregowe stanowiska w służbie cywilnej, ale także posady naczelników czy dyrektorów poszczególnych wydziałów.

Podobne zasady podczas rekrutacji nowych pracowników mają także stosować samorządy. Zatrudnienie w administracji lokalnej powinno być nawet atrakcyjniejsze dla niepełnosprawnych.

Nie ma sankcji

Niestety, w trakcie prac parlamentarnych z przepisów wypadły sankcje finansowe dla urzędów publicznych, które nie zatrudniają wystarczającej liczby niepełnosprawnych.

Te jednostki, które osiągnęły wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych na poziomie 6 proc. lub więcej ogółu pracowników, mogły pierwotnie liczyć na bonusy finansowe. Podczas dzielenia budżetowych pieniędzy na wynagrodzenia dla pracowników miały otrzymywać one dodatkowe środki.

Te regulacje zostały jednak wykreślone z noweli w trakcie prac legislacyjnych. Niepełnosprawnym zostanie więc domaganie się od urzędu respektowania nowych przepisów przed sądem. Gdyby niepełnosprawny kandydat, który zakwalifikował się do końcowej fazy konkursu, został pominięty podczas obsadzania wolnego stanowiska, będzie mógł walczyć przed sądem o nawiązanie stosunku pracy.

W myśl przepisów preferencje dla niepełnosprawnych mają być stosowane do czasu osiągnięcia przez urząd wskaźnika zatrudnienia takich osób w wysokości 6 proc. załogi. Dopiero wtedy każdy pracodawca zatrudniający powyżej 25 pracowników nie musi płacić kary do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Milionowe straty

Taka opłata wynosi około 1,4 tys. zł za każdego niepełnosprawnego pracownika brakującego do limitu 6 proc. Przykładowo, urząd zatrudniający 100 osób powinien mieć minimum sześciu niepełnosprawnych pracowników. Jeśli nie ma ani jednego, to co miesiąc wpłaca do PFRON 8,4 tys. zł. Rocznie ta opłata wynosi więc ponad 100 tys. zł. Do tej pory administracja z powodu braku odpowiedniej liczby niepełnosprawnych pracowników traciła setki milionów złotych.

Komentuje: Dagmir Długosz, dyrektor departamentu służby cywilnej w KPRM

W służbie cywilnej jest zatrudnionych około 120 tys. pracowników i urzędników, z czego 3310 to niepełnosprawni. By osiągnąć wymagany przez przepisy wskaźnik zatrudnienia na poziomie 6 proc., do administracji publicznej powinno przyjść dodatkowo około 4 tys. niepełnosprawnych pracowników. Bez względu na to, czy będzie redukcja zatrudnienia w administracji czy też nie, w urzędach zawsze jest naturalny ruch kadrowy, więc nabory będą organizowane. Uczulamy dyrektorów generalnych urzędów, by uwzględniali takich kandydatów w naborach na wolne stanowiska. Wystąpiliśmy też do Kancelarii Premiera z wnioskiem, aby w przyszłym roku zbadać, jak urzędy publiczne zastosowały się do tych przepisów.

podstawa prawna: ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy  o służbie cywilnej DzU nr 201, poz. 1183

Czytaj też:

Zobacz więcej:

Prawo dla Ciebie

»