Połączone sprawy C-585/18, C-624/18, C-625/18 zostały zainicjowane pytaniami prejudycjalnymi polskiego Sądu Najwyższego z 20 września 2018 r. i 3 października 2018 r. w sprawach z powództw sędziów Sądu Najwyższego i sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rozprawa przed Wielką Izbą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu odbyła się 19 marca 2019 r. Trybunał zobowiązał rzecznika generalnego do sporządzenia opinii.
Taką opinię rzecznik generalny Evgeni Tanchev przedstawił 27 czerwca 2019 r. W jego ocenie Izba Dyscyplinarna polskiego Sądu Najwyższego nie spełnia wymogów niezawisłości sędziowskiej w rozumieniu prawa Unii w świetle roli, jaką organy ustawodawcze odgrywają przy wyborze 15 sędziów będących członkami Krajowej Rady Sądownictwa (KRS), oraz roli, jaką ten organ odgrywa przy przeprowadzaniu naboru sędziów, którzy mogą zostać powołani przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do Izby Dyscyplinarnej.
Czytaj też: