Także art. 8 § 3 kodeksu karnego wykonawczego oraz art. 215 § 1 k.k.w. wskazują na konieczność zapewnienia poufności kontaktów klienta z obrońcą. W myśl tych przepisów pozbawiony wolności albo tymczasowo aresztowany może porozumiewać się ze swoim obrońcą pod nieobecność innych osób.
W art. 215 § 2 k.k.w. podkreślono ponadto, że tymczasowo aresztowanemu należy umożliwić przygotowanie się do obrony. Prawo jednoznacznie zatem wskazuje, że rozmowy z obrońcą w trakcie widzeń nie mogą podlegać kontroli.
