Rafał Trzaskowski dopisał sobie głosy wyborców lewicowych jako oczywiste i przystąpił do walki o głosy wyborców Konfederacji. Zapewne większość wyborców lewicy z pierwszej tury rzeczywiście zagłosuje na kandydata Koalicji Obywatelskiej, czy będzie o nich walczył, czy nie. I to nie tylko wyborców Magdaleny Biejat i Joanny Senyszyn, ale też Adriana Zandberga.

Ale po to jest się politykiem, żeby w takich przełomowych momentach wyłapywać swoje szanse i pokazywać skuteczność. Nieraz trzeba wykroić dla siebie miejsce i się rozpychać. Realizując swoje postulaty, okazuje się szacunek dla wyborców.

Warto też podpatrzeć, jak robią to inni – w tym wypadku Sławomir Mentzen – i zrobić tak samo, ale lepiej. Przed taką okazją stanęli kandydaci lewicy, którzy odpadli po pierwszej turze.

Wybory prezydenckie: kto siebie nie ceni, tego nie będą cenili

Czy lewica ma umowny „towar” do sprzedania? Zbierzmy fakty: kandydaci lewicowi uzbierali razem w pierwszej turze 10,2 procent głosów (4,9 procent Adrian Zandberg, 4,2 procent Magdalena Biejat, 1,1 procent Joanna Senyszyn). Głosowało na nich 1 996 391 Polaków. To odrobinę mniej, niż wskazywały ostatnie przedwyborcze sondaże, i zapewne dlatego jest na lewicy niedosyt. Zwłaszcza że według różnych badań raz Biejat, raz Zandberg byli typowani na ewentualnego czarnego konia wyborów. Z drugiej strony – to trochę więcej głosów, niż padło na lewicę w wyborach parlamentarnych w 2023 roku. I ponad dwa razy więcej, niż w sumie kandydaci lewicowi dostali w wyborach prezydenckich w 2015 i 2020 roku.

Aż się prosi, aby tych głosów nie oddać Rafałowi Trzaskowskiemu za darmo, tylko wykorzystać okazję, by zrealizować jakieś własne cele. To nie wstyd. Kto siebie nie ceni, tego nie będą cenili. Niestety polityczki i politycy lewicy nie ułatwiają sobie zadania.

Magdalena Biejat zaraz po wyborach pośpieszyła z zapewnieniem, że w drugiej turze odda głos na kandydata KO Rafała Trzaskowskiego. A on jej podziękował. Z kolei Adrian Zandberg zagrzmiał, że on i jego wyborcy nie są wasalem Platformy, a w dodatku wyborcy, którzy na niego zagłosowali, nie są jego własnością. Natomiast Joanna Senyszyn powiedziała, że czeka, aż Rafał Trzaskowski osobiście do niej zatelefonuje i poprosi o poparcie, bo ona nie ma w zwyczaju dawać nikomu niczego, o co nie poprosi, bo wtedy obdarowany tego nie ceni.

Czytaj więcej

Polityka

Współprzewodnicząca Razem: Za późno przeszliśmy do twardej opozycji wobec rządu Donalda Tuska

Jeżeli Rafał Trzaskowski czy Karol Nawrocki chcieliby przekonać naszych wyborców i wyborczynie do...

Czyli po staremu. Każda (każdy) sobie na lewicy nadal rzepkę skrobie.

Z Donaldem Tuskiem negocjować tylko stanowczo 

A przecież są ważne lewicowe postulaty do załatwienia, które są ponad podziałami. Najłatwiej byłoby się chyba zgodzić lewicowym polityczkom i politykom w sprawie aborcji i związków partnerskich. No bo chyba animozje osobiste nie będą tu przeszkodą?

I pismo z takimi postulatami należałoby przedstawić do podpisania. Tylko nie tak jak Mentzen – Rafałowi Trzaskowskiemu, ale od razu Donaldowi Tuskowi. Magdalena Biejat mogłaby jeszcze wzmocnić cały efekt tupnięciem nogą, że jak premier nie podpisze, to odejdzie z rządu.

„Partnerzy koalicyjni muszą sami o siebie zadbać. Mam wrażenie, że Lewica dosyć często miała takie podejście do Koalicji Obywatelskiej i do Tuska, jakby była petentem w tej koalicji. A jest partnerem, od którego zależy trwanie rządu” – mówił w wywiadzie dla „Plusa Minusa” z 24 listopada 2024 roku socjolog, prof. Przemysław Sadura. I dodawał, że z Donaldem Tuskiem należy negocjować stanowczo, „a nie zważać, żeby go nie urazić”.

Dlaczego to premier powinien być adresatem lewicowych postulatów? Bo nie należy wiązać być może przyszłego prezydenta kwitami, które się na niego ma. A to Donald Tusk – jako premier – ma narzędzia, by przekonać niechętnych koalicjantów z PSL i Trzeciej Drogi do poparcia w Sejmie tego co trzeba. Poza tym... pojawia się pogląd, że w Polsce nie ma legalizacji aborcji i związków partnerskich, dlatego że to lider PO tego nie chce. Bo jednak warto zauważyć, że mimo całej retoryki na biurko Andrzeja Dudy nie wpłynęła dotąd ani ustawa o związkach partnerskich, ani ustawa aborcyjna, więc nawet nie dostał okazji, by ich nie podpisać.

Czytaj więcej

Komentarze

Dlaczego Mentzen i Zandberg trzymają po cichu kciuki za Trzaskowskiego?

Sławomir Mentzen i Adrian Zandberg paradoksalnie są w podobnej sytuacji. Żadnemu nie opłaca się o...

Projekt zmiany kodeksu karnego przewidujący częściową dekryminalizację przerywania ciąży ugrzązł w sejmowej Komisji Nadzwyczajnej, gdzie trafił w listopadzie 2024 roku. Podobnie zaległy tam projekty Lewicy i KO legalizujące aborcję do 12. tygodnia. A także projekt przewidujący referendum. Dla odmiany projekt ustawy o rejestrowanych związkach partnerskich, na który naprawdę czeka wielu ludzi, nawet jeszcze nie trafił do Sejmu. Tkwi w Stałym Komitecie Rady Ministrów i ma trafić pod obrady rządu w II kwartale 2025 roku. Nie przyjmując wciąż tej ustawy, rząd łamie art. 8 Europejskiej konwencji praw człowieka, czyli prawo do poszanowania życia rodzinnego i prywatnego. Wykazał to wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z grudnia 2023 roku w sprawie sytuacji par jednopłciowych w Polsce.

Czy płacić za głosy na Rafała Trzaskowskiego

Donaldowi Tuskowi może się w pierwszej chwili wydawać, że po co ma płacić za coś, co Rafał Trzaskowski może mieć za darmo. Nie do końca. Jednak warto sobie uzmysłowić, że ponad półtora roku rządów koalicji, ale też niektóre poglądy, które w kampanii głosi Rafał Trzaskowski, bardzo negatywnie zaskoczyły osoby o lewicowym światopoglądzie. Nie jest tak, że łatwo im przyjdzie oddać głos na Trzaskowskiego. Wielu rozczarowanych wyborców lewicowych jest na granicy decyzji o niegłosowaniu.

Czytaj więcej

Komentarze

Lewica razem czy osobno? To bez znaczenia

Lewica może się dzielić lub mnożyć, ale wciąż nie ma elektoratu. Prędzej Platforma zyska lewe skr...

Jeśli Donald Tusk poprze na piśmie kilka ważnych lewicowych postulatów, to ten oddany głos na Rafała Trzaskowskiego będzie rzadziej wracał czkawką.