Dziś jednak bezpośrednim przeciwnikiem frakcji Schetyny jest “spółdzielnia” Grabarczyka. Najświeższym przejawem tego sporu są doniesienia medialne o tym, że atak Schetyny na Tuska ma swoje drugie dno.

Schetynie rzekomo nie chodziło wcale o szybszą reakcję na raport MAK, ale o obronę swoich wpływów w państwowych spółkach. Premier planuje bowiem zmianę zasad obsadzania tamże stanowisk kierowniczych. Ludzie Schetyny zapewniają, że te doniesienia biorą się z inspiracji “spółdzielni”. Sami jednak nie są bez winy, bo opowiadają, że minister infrastruktury “przekupywał” posłów PO obietnicami budowy dróg w ich okręgach wyborczych.

Druga przyczyna napięć wiąże się ze zbliżającymi się wyborami. Niepokój wśród posłów Platformy wzbudziła zapowiedź startu w wyborach parlamentarnych członków rządu i współpracowników premiera.

Jan Krzysztof Bielecki, Jacek Rostowski, Barbara Kudrycka dostaną bardzo dobre miejsca na listach. Na dodatek Tusk mocno podkreśla, że będzie na nich rygorystycznie przestrzegany parytet.

To dobra wiadomość dla aspirujących do parlamentu pań, ale zła dla obecnych posłów. Zwłaszcza w połączeniu z przywilejami dla ministrów. Z tego powodu wielu posłów Platformy traci szansę na reelekcję. Groźba jest tym większa, że mało co zapowiada, aby PO poprawiła swój wynik z 2007 r., czyli 41,5 proc. głosów.

Wreszcie trzecia przyczyna – czyli kryzys wiary w “nieomylność” Donalda Tuska. Parlamentarzyści PO po cichu przyznają, że premier spóźnił się z reakcją na raport MAK. Nie chcą też wspierać pojednawczego tonu wobec byłego kagiebisty rządzącego obecnie Rosją.