Zawdzięczamy rozwój Polski dwóm podstawowym reformom – Balcerowiczowskiemu skokowemu przejściu do gospodarki rynkowej i reformie samorządowej. Potem – wejściu do NATO i do Unii Europejskiej. Te akty zmieniły Polskę całkowicie, ale nie mogły wykształcić w pełni sprawnego aparatu administracji. To zabiera długie lata. (...) Żyliśmy dzięki temu jak do tej pory normalnie, bez napięć rynkowych, bez katastrof. Gdyby natomiast rząd przyjął rady PiS-u, doprowadziłoby to nas do ruiny. Media dziwnie przechodziły nad nimi do porządku dziennego, widać mediów przy tym nie było.

Redaktor Bratkowski nadstawia pierś w obronie rządu Donalda Tuska i niczym śnieżna kula rozpędza się w ataku na PiS.

Rządowi PiS-owcy wytykają, że nie udał mu się zapowiadany „cud gospodarczy”. Ale cud gospodarczy jednak się zdarzył – Polska jedyna w Europie nie padła w kryzysie. Wszyscy zarabiamy więcej, nawet ci o najniższych dochodach, mamy stabilny pieniądz o tej samej sile nabywczej. (...) Na pewno byłoby dobrze mieć może jeszcze lepszy rząd, z czarodziejską różdżką – ale proszę mi taki wskazać. Owszem, poprawić nieco skład, dowartościować – to realne. Ale czy łatwo wskazać jakiegoś innego premiera, wiarygodnego, naturalnego, bez chorobliwej próżności, który by osiągnął tę pozycję polityczną w Europie co Donald Tusk, a nie budził ironicznych uśmiechów i kpin jak rządy rodzinne dwóch bliźniaków? Czy dziś było by lepiej przy tylu fobiach i karykaturalnych pomysłach prezesa PiS?

(...) Rząd prowadzi bieżącą politykę gospodarczą, społeczną, zagraniczną, samo to już oznacza dosyć roboty, rząd nie musi być zapłonem intelektualnym. Rozwój jest w równej mierze sprawą obywateli, ich interesem, wizje i perspektywy – rzeczą elit umysłowych, świadomość obywateli zaś, ich zdolność do rozwoju – rzeczą mediów. Dziś rządzą telewizje, ale przy całej pewności siebie wiele z nich obchodzi tylko oglądalność i tylko z wymiany inwektyw zamiast wymiany poglądów. Nie ma w tych telewizjach Olszewskich (Krzysztofów) i Pieńkowskich, nie ma tego, co się udało i nie ma dyskusji. To jest dziennikarstwo, drogie TVN24…?

Dalej już Bratkowski tradycyjnie leci po bandzie w swych uczuciach do PiS i jego zwolenników.

Czym groziłaby krajowi władza Jarosława Kaczyńskiego? Najlepiej mówi to on sam i jego program obalenia ustroju naszej demokracji. Jego strategia walki o władzę – to destabilizacja państwa wciąż podsycanymi konfliktami, odmowa współpracy z jakimkolwiek autentycznym partnerem dla rozwiązania jakichkolwiek problemów, plus opcja konfliktów z sąsiadami w polityce zagranicznej.  (...) Samowładztwo w strukturze organizacyjnej jego partii dziwnie nam coś przypomina. Powoływanie się na Carla Schmitta, nauczyciela hitlerowców, nie bez kozery budzi podejrzenia co do źródeł wyznawanej ideologii. Pisałem o tym, ale żadnej z dwunastu moich uwag na temat źródeł i podobieństw nikt nie podważył. „Wódz” musi wiedzieć, czyi to ludzie maszerowali pierwsi w „fakelzugach” z pochodniami. Nic się nie dzieje bez jego woli i wiedzy. Nie może więc udawać, że nie wie, jakie to hasła widnieją na transparentach za jego plecami – obelgi, wymysły, insynuacje sięgające granic chamstwa. Jakże zaś ordynarni są ci jego zwolennicy, którzy na ulicach czy w Internecie zioną wprost niewyobrażalną nienawiścią. (...) Obrona kiboli dopełnia obrazu. To ten sam żywioł – równie wulgarny, niszczycielski i agresywny, aż po napady z kaleczeniem zawodników i niszczeniem stadionów. Mam nadzieję, że nie przekształci się on w znane z historii „oddziały szturmowe”, co, zważywszy  urodzaj na radykalne ruchy w Europie – nie jest całkiem wykluczone.

Na zakończenie guru obwieszcza, że zbliżające się wybory są prawdziwą wojną cywilizacyjną.