Mężczyzna nie złożył broni. W odwołaniu przekonywał, że brzozy i bluszcz posadzone przez sąsiada w 2011 r. powodują zawilgocenie ściany szczytowej jego domu. Ponadto, powołując się na art. 144 i art. 150 kodeksu cywilnego (k.c.), podniósł, że korzenie drzew niekorzystnie wpływają na fundamenty jego domu. Kasztan jest stary, spróchniały i grozi przewróceniem. A to zagraża zdrowiu i życiu ludzi. Ta argumentacja nie przekonała Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Skargę mężczyzny uwzględnił dopiero łódzki WSA. Ale i to zwycięstwo okazało się pyrrusowe, bo formalne. Zdaniem sądu w sprawie nie powinna być wydawana decyzja o umorzeniu postępowania. Kwestia tak oczywista jak ustalenie interesu prawnego składającego wniosek o zgłoszeniu wycinki powinna być bowiem załatwiona zaskarżalnym, ale postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania. A skarżącemu taki interes nie przysługuje.

Wycinka cudzego drzewa — za zgodą urzędu czy sądu?

WSA zgodził się, że w sprawie mają zastosowanie art. 144 i 150 k.c. Jednak jego zdaniem właściwą drogą do dochodzenia praw w związku z naruszeniem tych przepisów jest postępowanie cywilne przed sądem powszechnym. Opisana przez skarżącego sytuacja polegająca na negatywnym oddziaływaniu drzew rosnących na działce sąsiedniej na jego dom, nie należy do właściwości organów i sądu administracyjnego. Dlatego, jak tłumaczył sąd, organy nie mogły wydać w tym przypadku decyzji o zezwoleniu na wycinkę.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygnatura akt: II SA/Łd 222/24