Policjanci zatrzymali kobietę, gdy utrudniała mężowi wyjście z mieszkania. Zgłoszenie pochodziło od sąsiada zaniepokojonego krzykami i wołaniem o pomoc męża, a wszystko wskazywało, że agresywna kobieta po raz kolejny nie chciała wypuścić z go z mieszkania i od kilku miesięcy znęcała się fizycznie i psychicznie nad mężczyzną. Przewieziony na komendę mąż złożył zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa i wniosek o ściganie żony, który prokuratura poparła, gdyż jest to przestępstwo z oskarżenia publicznego. Kobieta została nawet tymczasowo aresztowana na trzy miesiące.
Sądy dwóch instancji uznały ją za winną znęcania się fizycznie i psychicznie nad mężem przez wszczynanie awantur domowych, w trakcie których mu ubliżała, biła po całym ciele, kopała, utrudniała wyjście z mieszkania, tj. o czyn z art. 207 par. 1 kodeksu karnego. Sąd skazał ją za to na półtora roku więzienia w zawieszeniu na cztery lata, grzywnę i oddał pod nadzór kuratora.
Rodzina i sprawiedliwość
Mężczyzna w sądzie nie miał pełnomocnika. – W tamtych sprawach walczyłem o dziecko – w tej walczę o sprawiedliwość – powiedział „Rzeczpospolitej".
Choć spraw o znęcanie się w rodzinie jest rocznie kilkanaście tysięcy, jedynie w kilkuset sprawcami są kobiety.
– Ale statystyki nie oddają całej prawdy – uważa Jarosław Polanowski, prokurator w stanie spoczynku, znający tę tematykę. W jego ocenie kobiety są sprawcami 20–30 procent takich czynów. Nie wszystkie trafiają do organów ścigania ze względu na to, by ich nie ujawniać poza krąg rodziny. W sądach znęcanie jest trudne do udowodnienia, choćby ze względu na psychiczne wykończenie poszkodowanych. Sprawca zwykle z tym nie ma kłopotu, uważa bowiem, że jego zachowanie było elementem konfliktu i reakcji na równorzędne zaczepki drugiej strony. Dopóki między małżonkami jest równowaga, nie ma większego problemu; gdy jedna strona zyskuje przewagę, druga zagrożona sięga po przemoc.
Wydaje się, że spraw o takie przestępstwa będzie z czasem więcej, a kary wyższe, tym bardziej że prawo zostało niedawno zaostrzone.
