Wątpliwości powstały na kanwie sprawy skazanego na 4 tys. zł grzywny za prowadzenie pod wpływem marihuany (THC).
Sąd Rejonowy w Stargardzie w 2022 r. na podstawie art. 42 par. 2 kodeksu karnego orzekł też zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na trzy lata.
Obrońca wniósł o wykonywanie zakazu w taki sposób, by skazany nie mógł prowadzić tylko pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową. Sąd jednak się na to nie zgodził, wskazując m.in., że skazany nie kierował pojazdem pod wpływem alkoholu, tylko THC.
Obrońca złożył zażalenie na to rozstrzygnięcie. Zarzucało ono sądowi niewłaściwą interpretację art. 182a par. 1 kodeksu karnego wykonawczego, który jego zdaniem nie wyklucza przyznania skazanemu prawa prowadzenia pojazdów z alkoblokadą. Zdaniem skarżącego ustawodawca, redagując treść art. 182 a k.k.w., nie rozróżnił w nim stanów faktycznych, które były podstawą orzeczenia zakazu na podstawie art. 42 par. 2, 3 lub 4 k.k. – choć zakaz ten mógł zostać orzeczony i co do sprawców, którzy prowadzili pojazd w stanie nietrzeźwości, i tych, którzy byli pod wpływem środka odurzającego lub zbiegli z miejsca zdarzenia.
Czytaj więcej
Ktoś, wobec kogo orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów przy spełnieniu określonych warunków, ma możliwość ubiegania się o kierowanie pojazdem wyposażonym w blokadę alkoholową.
