Stanowisko HFPC w sprawie tzw. ustawy o "bestiach"

15 listopada Trybunał Konstytucyjny zbada zgodność z Konstytucją ustawy dopuszczającej izolację najbardziej niebezpiecznych przestępców nawet po odbyciu przez nich całej kary pozbawienia wolności. HFPC od samego początku monitorowała prace nad ustawą i przygotowała w tej sprawie opinię przyjaciela sądu dla TK.

Publikacja: 09.11.2016 16:20

Stanowisko HFPC w sprawie tzw. ustawy o "bestiach"

Foto: Fotorzepa, Marian Zubrzycki

Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób weszła w życie w styczniu 2014 r. Było to spowodowane przede wszystkim faktem, że niedługo później osoby skazane na karę śmierci w okresie PRL, którym następnie zmieniono wyrok na 25 lat pozbawienia wolności, kończyły odbywanie kary.

Ustawa przewiduje możliwość umieszczenia w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym więźniów, po odbyciu przez nich kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym, u których stwierdzono np. zaburzenie osobowości, które może skutkować popełnieniem poważnych przestępstw przeciwko życiu lub wolności seksualnej.

HFPC od początku prac nad ustawą wskazywała, że przepisy mogą stanowić próbę obejścia zakazu podwójnego karania za ten sam czyn oraz naruszenie zakazu stosowania prawa wstecz. Nieprecyzyjne określenie warunków kierowania byłych skazanych do ośrodka w Gostyninie może natomiast stać się narzędziem do korygowania przez urzędników wyroków sądów.

Podsumowanie działań HFPC w tej sprawie:

Marzec 2013 r.

HFPC skierowała do Ministerstwa Sprawiedliwości opinię projektu. Zdaniem Fundacji głównym mankamentem projektu jest uznanie, że podstawą umieszczenia w ośrodku terapii osobowości będą m.in. „zaburzenie osobowości" lub „zaburzenie preferencji seksualnych", które nie stanowią chorób psychicznych.

Maj 2013 r.

Komitet Helsiński w Polsce i HFPC wydali oświadczenie, w którym alarmują, że projekt ustawy o postępowaniu wobec osób zaburzonych psychicznie stwarzających zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych może naruszać standardy ochrony praw człowieka.

Czerwiec 2013 r.

HFPC przygotowała drugą opinię projektu, w której zwróciła m.in. uwagę na szerszy niż pierwotnie zakładano krąg osób, w stosunku do których ustawa będzie mogła być zastosowana. Ministerstwo Sprawiedliwości wskazywało dotychczas, że projektowana regulacja jest niezbędna przede wszystkim w stosunku do osób, którym ustawa z 1989 r. o amnestii zamieniła karę śmierci na karę 25 lat pozbawienia wolności.

Projekt wprowadza kategorię „osób stwarzających zagrożenie", tj. osób skazanych na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z użyciem przemocy, u których w trakcie odbywania kary stwierdzono zaburzenia psychiczne, które powodują wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przez nie poważnych przestępstw przeciwko życiu czy wolności seksualnej. HFPC podkreśliła, że projekt powinien w większym stopniu umożliwiać stosowanie środków wolnościowych (np. dozór elektroniczny, odpowiednik warunkowego zwolnienia z Ośrodka lub obowiązek poddania się terapii na wolności).

Lipiec – listopad 2013 r.

Parlament pracuje nad projektem ustawy.

Listopad 2013 r.

HFPC apelowała do Prezydenta o skierowanie ustawy, jeszcze przed jej podpisaniem, do Trybunału Konstytucyjnego. Główne zarzuty kierowane pod adresem ustawy dotyczyły naruszenia zakazu stosowania prawa wstecz oraz tego, że przymusowa bezterminowa izolacja Ośrodku w Gostyninie zbyt mocno ingeruje w wolność osobistą.

We wniosku wskazano też, że negatywną ocenę ustawy przedstawili także Krajowa Rada Sądownictwa, Prokurator Generalny, środowisko lekarzy psychiatrów, jak również eksperci Biura Analiz Sejmowych oraz Komisja Praw Człowieka przy NRA.

Styczeń – luty 2014 r.

HFPC zwróciła się do Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Prokuratora Generalnego z prośbą o rozważenie skierowania do Trybunału Konstytucyjnego ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi. Ponadto skierowano też pismo do Krajowego Mechanizmu Prewencji działającego przy Rzeczniku Praw Obywatelskich, w którym apelowano o przeprowadzenie kontroli w Ośrodku Zapobiegania Zaburzeniom Dyssocjalnym w Gostyninie.

Ostatecznie ówczesna Rzecznik Praw Obywatelskich, prof. Irena Lipowicz, zdecydowała o przeprowadzeniu przez Krajowy Mechanizm Prewencji kontroli Ośrodka w Gostyninie, a w maju postanowiła skierować wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o kontrolę konstytucyjności ustawy. Wcześniej, w marcu 2014 r., podobny wniosek złożył Prezydent RP. Ponadto do Trybunału skierowane zostały dwa pytania prawne przez sądy rozpoznające sprawy na podstawie ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób.

Listopad 2015 r.

Umieszczanie skazanych po odbyciu kary w ośrodku w Gostyninie na podstawie ustawy przyjętej w związku ze sprawą Mariusza T. jest nieproporcjonalnym ograniczeniem konstytucyjnej wolności osobistej – wynika z opinii przyjaciela sądu złożonej przez HFPC do Trybunału Konstytucyjnego.

W opinii HFPC przeanalizowała przebieg procesu legislacyjnego, który doprowadził do uchwalenia ustawy zezwalającej na umieszczanie osób po odbyciu kary pozbawienia wolności w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w Gostyninie. W ocenie Fundacji fakt, iż taka izolacja jest orzekana pod koniec odbywania kary pozbawienia wolności narusza Konstytucję. Do momentu przyjęcia ustawy dopuszczalny był tylko jeden wyjątek, który umożliwiał izolację po odbyciu kary, ale musiał on być orzeczony w momencie skazania, a nie pod koniec odbywania kary.

Wątpliwości co do zgodności z Konstytucją odnoszą się również do precyzyjności przepisów ustawy, w szczególności pojęć „wysokiego" i „bardzo wysokiego" prawdopodobieństwa popełnienia czynu zabronionego w przyszłości. Brak jednolitej interpretacji tych pojęć potwierdza również orzecznictwo sądów.

Ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób weszła w życie w styczniu 2014 r. Było to spowodowane przede wszystkim faktem, że niedługo później osoby skazane na karę śmierci w okresie PRL, którym następnie zmieniono wyrok na 25 lat pozbawienia wolności, kończyły odbywanie kary.

Ustawa przewiduje możliwość umieszczenia w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym więźniów, po odbyciu przez nich kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym, u których stwierdzono np. zaburzenie osobowości, które może skutkować popełnieniem poważnych przestępstw przeciwko życiu lub wolności seksualnej.

Pozostało 87% artykułu
Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Prawo dla Ciebie
PiS wygrywa w Sądzie Najwyższym. Uchwała PKW o rozliczeniu kampanii uchylona
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Dane osobowe
Rekord wyłudzeń kredytów. Eksperci ostrzegają: będzie jeszcze więcej
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawnicy
Ewa Wrzosek musi odejść. Uderzyła publicznie w ministra Bodnara