Rozwianie wątpliwości jest konieczne w związku z rozbieżnościami w orzecznictwie sądów apelacyjnych oraz SN. Jedni uważają, że każda forma posiadania narkotyków niezależnie od jego celu lub czasu trwania stanowi przypadek karalnego posiadania (art. 62 [link=http://akty-prawne.rp.pl/Dokumenty/Ustawy/2003/DU2003Nr%2024poz%20198.asp]ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[/link]).
Drudzy twierdzą, że krótkotrwałe posiadanie środka odurzającego w związku z jego użyciem nie jest czynem karalnym w rozumieniu u.p.n. W uzasadnieniu takiego stanowiska sąd twierdzi, że nie było intencją ustawodawcy w sposób “okrężny” karanie samego zażywania narkotyków przez kwalifikowanie tego rodzaju zachowania jako posiadania.
W związku ze zgoła odmiennymi orzeczeniami i koniecznością ujednolicenia praktyki pierwszy prezes SN zwrócił się z tzw. abstrakcyjnym pytaniem prawnym do SN w powiększonym składzie.
Rzecz dotyczy art. 62 u.p.n. Ten stanowi, że ci, którzy wbrew przepisom ustawy posiadają środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlegają karze pozbawienia wolności do lat trzech.
Jeżeli przedmiotem posiadania jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawcy grozi grzywna i do pięciu lat więzienia. W wypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
