Sprawa o błąd lekarski może trafić do sądu karnego

Odpowiedzialność karna rządzi się innymi prawidłami niż cywilna. Jest niezależna od rodzaju zatrudnienia lekarzy, przedmiotu świadczeń zdrowotnych i ich odpłatności

Publikacja: 15.03.2013 02:00

Red

Lekarz może ponieść odpowiedzialność karną za nieudzielenie lub wadliwe udzielenie świadczeń zdrowotnych, a dokładniej za szkodę powstałą na skutek tych zdarzeń, w przypadku gdy swoim zachowaniem zrealizuje znamiona przestępstwa. W grę mogą wchodzić w szczególności następujące przestępstwa wymienione w kodeksie karnym:

- nieudzielenie pomocy pacjentowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w podstawowym typie zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 (art. 162 §1 k.k.);

- narażenia pacjenta na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w podstawowym typie zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 (art. 160 §1 k.k.);

- spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w podstawowym typie zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 10 (art. 156 §1 k.k.);

- spowodowanie średniego lub lekkiego uszczerbku na zdrowiu pacjenta, w podstawowych ich typach zagrożone są odpowiednio karą pozbawienia wolności do lat 5 i karą pozbawienia wolności do lat 2 (art. 157 §1 i 2 k.k.);

- nieumyślne spowodowanie śmierci pacjenta, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 5 (art. 155 k.k.);

- zabójstwo pacjenta, w podstawowym typie zagrożone maksymalną karą dożywotniego pozbawienia wolności (art. 148 §1 k.k.).

Zanim lekarz zostanie postawiony przed sądem karnym za jedno z powyższych przestępstw, organy ścigania muszą przeprowadzić postępowanie przygotowawcze w celu ustalenia, czy istnieje dostatecznie uzasadnione podejrzenie jego popełnienia.

Pokrzywdzony pacjent nie powinien pozostawać bierny, zarówno na etapie gromadzenia i przeprowadzania dowodów przez organy ścigania, jak i na etapie uzyskania informacji o możliwym popełnieniu przez lekarza przestępstwa. Im szybciej pokrzywdzony zawiadomi organy ścigania o swoim przypuszczeniu, że lekarz mógł popełnić przestępstwo, tym mniejsze jest ryzyko przedawnienia tego przestępstwa. Bieg przedawnienia przestępstwa liczy się od dnia jego popełnienia.

„Rzeczpospolita" radzi

Pacjent, który został pokrzywdzony w wyniku przestępstw, powinien gromadzić dowody potwierdzające okoliczności popełnienia tego przestępstwa (czas, miejsce popełnienia przestępstwa, dane dotyczące osób, które były świadkami jego popełnienia), poniesioną szkodę majątkową lub niemajątkową (krzywda). Dowody te mogą mieć postać rzeczową (dokumenty, opinie) lub osobową (świadkowie „z widzenia" lub „ze słyszenia").