Nie żyje prof. Adam Strzembosz

O śmierci prof. Adama Strzembosza poinformował były prezes Izby Karnej SN Stanisław Zabłocki. „Nie potrafię na razie zebrać myśli. Ogromny smutek i żal” – napisał w mediach społecznościowych. Informację tę „Rzeczpospolitej” potwierdziła rodzina profesora.

Premier Donald Tusk: Adam Strzembosz, Pierwszy Sędzia Rzeczpospolitej, nie żyje

Głos po śmierci profesora zabrał premier Donald Tusk. „Adam Strzembosz, Pierwszy Sędzia Rzeczpospolitej, nie żyje. Twardo bronił Konstytucji i rządów prawa. »Są i będą w Polsce przyzwoici ludzie« – mówił w 2019 roku. Dawał tym przyzwoitym nadzieję, którą tak łatwo było wtedy utracić” – podkreślił w mediach społecznościowych szef rządu. 

Wicepremier i minister obrony narodowej, Władysław Kosiniak-Kamysz napisał, że prof. Strzembosz „przez lata stał na straży polskiego prawa i na zawsze już pozostanie symbolem praworządności oraz wzorem dla kolejnych pokoleń środowiska prawniczego". 

Prof. Adam Strzembosz – pierwszy Prezes Sądu Najwyższego w wolnej Polsce

Adam Strzembosz urodził się 11 września 1930 w Warszawie. Maturę zdał w 1949 r., a następnie rozpoczął dwustopniowe studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. 

Jak możemy przeczytać na stronie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którego był wykładowcą, w 1974 r. podjął pracę w Instytucie Badania Prawa Sądowego. Po nadaniu przez Radę Naukową Instytutu Państwa i Prawa PAN stopnia naukowego doktora habilitowanego minister sprawiedliwości powołał go w styczniu 1980 r. na stanowisko docenta w Instytucie Badania Prawa Sądowego.

Po 1980 r. zaangażował się w organizację niezależnych struktur związkowych w Ministerstwie Sprawiedliwości. Został wybrany do prezydium Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”, przewodniczył komisji zakładowej w Ministerstwie Sprawiedliwości, a ponadto wszedł w skład Zarządu Regionu „Mazowsze”. Był też wybrany delegatem na zjazd NSZZ „Solidarność”, gdzie został wybrany do Krajowej Komisji Rewizyjnej.

Podczas obrad Okrągłego Stołu został przewodniczącym podzespołu ds. prawa i sądów, a następnie pełnił funkcję przewodniczącego komisji prawa i sprawiedliwości Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie.

We wrześniu 1989 r. został powołany przez premiera Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Rok później został powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego i decyzją Sejmu, podjętą ogromną większością głosów, został wybrany na Pierwszego Prezesa tego sądu. Funkcję tę pełnił od 1990 do 1998 r.

W 1995 kandydował na urząd prezydenta, jednak zrezygnował w trakcie kampanii.