Rozwiedziony małżonek może dostać rentę rodzinną

Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy czym przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy.

Ponadto renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. W takim wypadku uznaje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Takie zasady wynikają z art. 65 i art. 66 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=6978F85D4A219F517D2FB229D789E36E?id=324468]ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227[/link]; dalej: ustawa).

[srodtytul]Dla dzieci...[/srodtytul]

Do renty rodzinnej uprawnione są określone osoby, i to po spełnieniu warunków przewidzianych w ustawie. Na świadczenie mogą liczyć dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione. Świadczenie to przysługuje im:

- do ukończenia 16 lat,

- do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo

- bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w wymienionych wyżej okresach.

Tak wynika z art. 68 ustawy.

Świadczenie mogą dostać także dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności, wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, jeśli spełniają warunki przewidziane w art. 68 ustawy oraz zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej rok przed śmiercią ubezpieczonego, chyba że śmierć była następstwem wypadku.

Ponadto takie osoby nie mogą mieć prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją – jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania albo ubezpieczony lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd. Tak wynika z art. 69 ustawy.

[srodtytul]... i wdowy[/srodtytul]

Także wdowa (lub wdowiec) ma prawo do renty rodzinnej. Musi jednak w chwili śmierci męża mieć ukończone 50 lat lub być niezdolna do pracy. Świadczenie dostanie również wtedy, gdy wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole – 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej. Tak wynika z art. 70 ust. 1 ustawy.

Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która ma skończone 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu pięciu lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania dzieci. Pozwala na to art. 70 ust. 2 ustawy.

Dla otrzymania świadczenia znaczenie ma faktyczne pozostawanie małżonków we wspólności majątkowej. Ale nie zawsze. Jeśli nie było wspólności, a wdowa spełnia warunki wynikające z art. 70 ust. 1 lub art. 70 ust. 2 ustawy i miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone w wyroku lub ugodzie sądowej, uzyska rentę rodzinną. Tak samo będzie w przypadku byłej małżonki. Stanowi o tym art. 70 ust. 3 ustawy.

Uprawnieni do renty rodzinnej są także rodzice. Pod warunkiem że zmarły bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania albo spełniają odpowiednio warunki określone dla wdowy i wdowca w art. 70 ust. 1 i 2 ustawy.

[ramka][b]W opinii Sądu Najwyższego[/b]