Osoba wnioskująca o świadczenia musi liczyć się z tym, że jej sytuacja majątkowa zostanie sprawdzona podczas wywiadu środowiskowego. Pracownik socjalny złoży wizytę, np. by ustalić, w jakich warunkach mieszka wnioskodawca i czy prowadzi gospodarstwo domowe w pojedynkę czy z partnerem. Przy przyznawaniu świadczeń brane są bowiem pod uwagę wszystkie dochody rodziny.
Zgodnie z art. 6 pkt. 14 ustawy o pomocy społecznej przez rodzinę rozumie się osoby spokrewnione lub niespokrewnione, pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Przy tak skonstruowanej definicji ustawowej konkubenci stanowią rodzinę w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej. Dochód uzyskiwany przez konkubenta jest więc dochodem rodziny.
Niezdolny do pracy
Każda pełnoletnia osoba, która jest niezdolna do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolna do pracy, może wnioskować o zasiłek stały. Niezdolny do pracy z powodu wieku jest ten, kto ukończył 60 lat (kobieta) lub 65 lat (mężczyzna) i nie przyznano mu ani emerytury, ani renty.
Całkowicie niezdolną do pracy jest z kolei osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Wbrew powszechnie panującej opinii niezdolność do pracy nie jest tożsama z niepełnosprawnością.
Przyznanie zasiłku stałego wymaga spełnienia kryterium dochodowego. Osoba samotna musi wykazać dochód niższy niż 542 zł. Kryterium dla osób prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, także konkubentów, jest niższe i wynosi 456 zł.
