Kwestia ta wynikła w sprawie obywatelki Unii jednego z państw Unii innego niż Niemcy, która zakwestionowała przed sądem niemieckim decyzję kasy świadczeń rodzinnych federalnej agencji ds. zatrudnienia dla Dolnej Saksonii i Bremy oddalającej jej wniosek o świadczenia rodzinne na trójkę jej dzieci za pierwsze trzy miesiące ich pobytu w Niemczech od chwili osiedlenia się w tym kraju. Według kasy świadczeń rodzinnych skarżąca nie spełnia ustanowionych w Niemczech w lipcu 2019 r. przesłanek uprawniających obywateli Unii do ubiegania się o takie świadczenia, ponieważ nie uzyskiwała w tym okresie „dochodów krajowych”. Przez ten wymóg ustawodawca niemiecki zamierzał uniknąć napływu obywateli innych państw członkowskich do Niemiec, co mogłoby powodować nieracjonalne obciążenie dla niemieckiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Czytaj więcej

TSUE: Austria dyskryminuje dzieci pracowników migrujących

Wymóg ten nie ma jednak zastosowania do obywateli niemieckich powracających do Niemiec, więc rozpatrujące jej sprawę niemiecki sąd zwrócił się do TSUE z pytaniem, czy takie odmienne traktowanie jest zgodne z prawem Unii. 

TSUE wydał wyrok po myśli skarżącej kobiety przypominając, że każdemu obywatelowi Unii, nawet biernemu zawodowo, przysługuje prawo pobytu na terytorium innego państwa członkowskiego przez okres do trzech miesięcy, bez jakichkolwiek warunków i formalności innych niż posiadanie ważnego dowodu tożsamości lub paszportu, dopóki on i członkowie jego rodziny nie staną się nieracjonalnym obciążeniem dla systemu pomocy społecznej w przyjmującym państwie członkowskim. W takich wypadkach ich pobyt jest co do zasady legalny. Podczas tego okresu obywatele Unii, w braku odstępstwa wyraźnie przewidzianego przez ustawodawcę Unii, są traktowani na równi z obywatelami krajowymi. Przyjmujące państwo może odmówić, na podstawie przewidzianego w tym celu przez prawo Unii odstępstwa, przyznania obywatelowi UE, który jest bierny zawodowo, świadczenia z pomocy społecznej w ciągu pierwszych trzech miesięcy jego pobytu, jednak świadczenia rodzinne nie są z zakresu pomocy społecznej, przyznaje się je niezależnie od indywidualnych potrzeb beneficjenta i mają one wyrównać koszty utrzymania rodziny. Jeśli więc pobyt jest legalny, obywatel ten korzysta zasadniczo z prawa do równego traktowania z obywatelami krajowymi.

Sygn. akt: C-411/20