Wydatków na nabycie środków trwałych (m.in. samochodów) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wydatki te pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych (także tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodów) są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych środków trwałych), bez względu na czas ich poniesienia (zob. art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o PIT). W przypadku sprzedaży całkowicie zamortyzowanych samochodów koszty te w ogóle nie wystąpią. W pozostałych przypadkach kosztem będzie niezamortyzowana część wartości początkowej środka trwałego.
Czytaj także: Jak księgować i rozliczyć sprzedaż środka trwałego
Oznacza to, że przypadku sprzedaży samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote (do końca 2018 r.), a od 1 stycznia 2019 r. odpowiednio 225 000 zł albo 150 000 zł, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów „nieumorzoną część wartości początkowej" tych samochodów, stanowiącą różnicę pomiędzy ich wartością początkową a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych, a więc zarówno tych stanowiących, jak i tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 15 lipca 2011 r., IPTPB3/ 423-32/11-4/MF).
Nowe ograniczenie...
Od 1 stycznia 2019 r. w art. 24 ustawy o PIT zostanie dodany ust. 2a, zgodnie z którym dochodem albo stratą w ramach działalności gospodarczej z odpłatnego zbycia nabytego uprzednio samochodu osobowego będącego środkiem trwałym jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia tego samochodu a jego wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części nieprzekraczającej odpowiednio kwot, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, po pomniejszeniu tej wartości o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Z kolei, do ustawy o CIT dodany zostanie od 1 stycznia 2019 r. przepis art. 16 ust. 5i, zgodnie z którym, kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nabytego uprzednio samochodu osobowego będącego środkiem trwałym będą wydatki na jego nabycie, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, w części nieprzekraczającej odpowiednio kwot, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, po pomniejszeniu tych wydatków o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
