Tak wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 października 2019 r. (0111-KDIB2-1.4010.351. 2019.2.AT).
Wnioskodawca jest polską spółką prowadzącą działalność w branży informatycznej. Spółka planuje nabywać od zagranicznych podmiotów licencje na oprogramowanie komputerowe. Przedmiotem umowy, na podstawie której spółka zamierza nabywać ww. licencje, będzie udzielenie prawa do korzystania z określonych egzemplarzy oprogramowania dla własnych potrzeb. Będą to zatem licencje użytkowników końcowych, zwane również licencjami typu „end-user", zezwalające na korzystanie z oprogramowania komputerowego wyłącznie zgodnie z ich funkcją oraz przeznaczeniem na określonej liczbie stanowisk. W ramach udzielonej licencji, na spółkę nie zostaną przeniesione jakiekolwiek majątkowe prawa autorskie do ww. oprogramowania. Spółka nie będzie mieć również prawa do udzielania sublicencji innym podmiotom ani do wprowadzania zmian w oprogramowaniu. Spółka nie nabędzie także praw do zwielokrotniania programu komputerowego, tłumaczenia, zmiany jego układu oraz do użyczania go lub najmu. Licencje te nie będą więc wykorzystywane komercyjnie, a jedynie do użytku własnego na stanowiskach pracy pracowników spółki.