Ustawa o rachunkowości nie zawiera definicji remontu. Definicję taką można natomiast znaleźć w ustawie – Prawo budowlane, w której remont określono jako wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji. Wydatki na remont środka trwałego nie powiększają jego wartości początkowej i co do zasady powinny zostać zaliczone do kosztów działalności operacyjnej w okresie ich poniesienia. Ma to odniesienie w szczególności do remontów bieżących, które zwykle mają co roku zbliżoną wartość. Przykładowa ewidencja wydatków poniesionych na remont może wyglądać następująco:
- Wn „Koszty według rodzajów" – w analityce: zużycie materiałów lub usługi obce,
- Ma „Rozliczenie zakupu" oraz równolegle
- Wn „Koszty działalności podstawowej",
- Ma „Rozliczenie kosztów".