Mobilny Internet da prawo do ulgi

Zacznijmy od ulgi z tytułu użytkowania sieci Internet. Obecnie w zeznaniu rocznym można odliczyć od dochodu wydatki na ten cel, o ile płacimy za dostęp do sieci w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Limit ten się nie zmieni, ale zakres odliczenia owszem. Warunkiem wystarczającym do skorzystania z niego będzie poniesienie wydatku przez podatnika.

Z art. 26 ust. 1 pkt 6a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link] usunięto zapis o użytkowaniu sieci Internet w lokalu będącym miejscem zamieszkania podatnika. Zmiana ta jest podyktowana m.in. względami związanymi z postępem technicznym. Z Internetu można bowiem korzystać także za pośrednictwem urządzeń mobilnych w komputerach lub telefonach komórkowych.

W uzasadnieniu do zmian czytamy także: „z uwagi na to, iż w Polsce dostęp do Internetu wciąż nie jest powszechny, ale w wielu sytuacjach wręcz jest niezbędny (np. w edukacji), proponuje się rozszerzenie zakresu regulacji również na wydatki za korzystanie z Internetu w kawiarence internetowej”.

Poniesione koszty nie będą musiały być bezwzględnie udokumentowane fakturami VAT. Dopuszczalne będą także inne dowody (o czym piszemy poniżej).

[srodtytul]Wydatki na cele rehabilitacyjne[/srodtytul]

Od 2011 r. poszerza się także krąg osób, które będą mogły skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w zakresie wydatków na utrzymanie psa przewodnika, o osoby niedowidzące i osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa.

Do ustawy o PIT wprowadzono także doprecyzowanie, że pod pojęciem psa przewodnika rozumie się psa asystującego, o którym mowa w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5A59C25AB40DB8F10E438F7330E365A5?id=257066]ustawie z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych[/link].

Chodzi o odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.

Niewątpliwie odwołanie się do definicji psa asystującego pozwoli na wyeliminowanie wątpliwości co do tego, że ulga przysługuje wyłącznie w związku z utrzymywaniem psa odpowiednio przeszkolonego, mającego certyfikat wydany przez uprawniony do tego podmiot prowadzący szkolenie psów asystujących, wpisany do rejestru podmiotów uprawnionych do wydawania certyfikatów.

[srodtytul]Dodatkowe dowody[/srodtytul]

Wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Zasada ta nie dotyczy jedynie wydatków na:

- opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

- utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego,

- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Od 2011 r., na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik będzie obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia powyższych wydatków, w szczególności:

- wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;

- okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;

- okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.

[srodtytul]Dokumentowanie innych kosztów[/srodtytul]

Ustawodawca doprecyzował też przepisy dotyczące dokumentowania innych wydatków (w tym darowizn), które mogą być odliczane od dochodu.

Na mocy zmienionego art. 26 ust. 7 ustawy o PIT wysokość wydatków, które mogą być odliczone od dochodu, ustalać się będzie na podstawie:

- dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego – w przypadku darowizny pieniężnej;

- dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę i wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu – w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż darowizna na rzecz krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi;

- zaświadczenia jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie pobierania krwi o ilości bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez krwiodawcę;

- dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1 – 3 powyżej.