W wydanym 2 grudnia 2008 r. wyroku KU przeciwko Finlandii (nr 2872/02) Europejski Trybunał Praw Człowieka ustalił nowy standard identyfikowania autorów niektórych niosących szczególne zagrożenie dla jednostki ogłoszeń lub innych informacji zamieszczanych w Internecie
W 1999 r. w internetowym serwisie randkowym zostało opublikowane ogłoszenie w imieniu 12-letniego chłopca zawierające jego dane osobowe, takie jak wiek, rok urodzenia, rysopis, link do jego strony internetowej (wraz ze zdjęciem i numerem telefonu). Z treści anonsu wynikało, że chłopiec chciałby poznać innego chłopca w swoim wieku albo starszego.
Zgłosił się do niego dużo starszy mężczyzna, który chciał się z nim spotkać. Wtedy ojciec dziecka zażądał od policji identyfikacji sprawcy (autora ogłoszenia). Jednak operator odmówił podania adresu, powołując się na prawo telekomunikacyjne.
Policja zwróciła się więc do sądu o zobowiązanie operatora do ujawnienia adresu, ale ten stwierdził brak podstawy prawnej do takiego działania w fińskim prawie.
W rezultacie mężczyzna, który zgłosił się do chłopca, został zidentyfikowany, ale nie została zidentyfikowana osoba, która zamieściła anons. Ojciec dziecka złożył skargę do ETPCz, zarzucając naruszenie prawa do prywatności przez władze Finlandii (art. 8 konwencji) oraz brak skutecznego środka prawnego, który umożliwiłby identyfikację sprawcy przestępstw internetowych, co jest sprzeczne z art. 13 konwencji.