[b]27 maja 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów Izby Karnej (sygn. I KZP 5/09)[/b] podjął uchwałę, w której stwierdził, iż w postępowaniu o uchylenie immunitetu sędziowskiego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym oraz [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=BCDA8552D410D413B9F6D6693DC9C720?id=75001]kodeksu postępowania karnego[/link].
Uchwała podjęta na wniosek I prezesa SN miała rozwiać wątpliwości pojawiające się w praktyce. Czy rzeczywiście rozwiała?
[srodtytul]Wyrok TK[/srodtytul]
[b]Przyczyną trudności z określeniem, jakie przepisy należy stosować w postępowaniu o uchylenie immunitetu sędziowskiego, był wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 listopada 2007 r. (sygn. K 39/07)[/b], który zakwestionował przepis nakazujący wprost odpowiednie stosowanie do postępowań o uchylenie immunitetu sędziemu przepisów o postępowaniu dyscyplinarnym, a tym samym k.p.k. (w przepisach o postępowaniu dyscyplinarnym znajduje się odesłanie do k.p.k.). Stosowanie przepisów procedury karnej oraz o postępowaniu dyscyplinarnym w postępowaniu o uchylenie immunitetu sędziowskiego utraciło zatem podstawę ustawową.
W niedługim czasie po wyroku TK w orzecznictwie sądów dyscyplinarnych zaczęły pojawiać się wątpliwości. [b]Jedną z nich było postanowienie SN – Sądu Dyscyplinarnego z 29 października 2008 r. (sygn. SNO 61/08) dotyczące możliwości wznowienia postępowania zakończonego uchwałą o uchyleniu sędziemu immunitetu.[/b] W uzasadnieniu postanowienia SN zawarł bardzo niepokojące stwierdzenie, że nie ma obecnie podstawy prawnej do odpowiedniego stosowania przepisów k.p.k. w tzw. postępowaniu immunitetowym. Przyjęcie tego stanowiska mogłoby prowadzić do naruszenia prawa do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w I instancji. Zagrożona byłaby też zasada dwuinstancyjności przewidziana w art. 176 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE7D04C08D322EEF658E4650F532F311?id=77990]konstytucji[/link]. W opinii I prezesa SN orzeczenie to było dowodem istnienia rozbieżności w wykładni prawa, co uzasadniało wystąpienie z wnioskiem o ich rozstrzygnięcie.