[b]Tak wynika z wyroku NSA z 25 listopada 2009 r., II FSK 1008/08[/b]
[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]
Naczelnik urzędu skarbowego zakwestionował prawidłowość wykazanego przez skarżącą w korekcie zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w 2005 r. odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne. Nie pomogło odwołanie do izby skarbowej. Podatniczka wniosła więc skargę do sądu, który ją oddalił.
Uznał, że wprowadzona 1 stycznia 2004 r. nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ograniczyła zakres wydatków podlegających odliczeniu nie tylko przez wyłączenie części podmiotów (placówek), ale też poprzez jednoznaczne wskazanie podmiotów, w których pobyt łączy się z odliczeniem od dochodu.
Sąd podkreślił, że z uwagi na fakt, iż w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawie o PIT[/link] brak jest definicji powyższych placówek, należy posiłkować się przepisami ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że cechą wspólną wszystkich zakładów opieki zdrowotnej, umożliwiającą ustalenie takiego ich statusu, jest wpis do rejestru tych zakładów.