Tak wynika z uchwały siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 maja 2008 r. (I FPS 8/07)
Z wnioskiem o rozstrzygnięcie tego zagadnienia prawnego wystąpił do NSA sąd orzekający w sprawie spółki Rafin. W deklaracji VAT za październik 2004 r. wykazała ona zobowiązanie podatkowe w wysokości kilkudziesięciu tysięcy złotych. Odpowiednia kwota wpłynęła w terminie na rachunek urzędu skarbowego. Szkopuł w tym, że na mocy umowy cywilnoprawnej wpłaciła ją inna spółka, informując na przelewie, że jest to kwota przekazana w imieniu firmy Rafin. Urząd zwrócił się do niej z pytaniem, dlaczego przekazała podatek za inną firmę. Nie otrzymał jednak żadnej odpowiedzi. W konsekwencji uznał, że zobowiązanie podatkowe spółki Rafin nie wygasło, bo wpłata przez osobę trzecią nie powoduje takiego skutku.
Sprawa trafiła więc do Izby Skarbowej we Wrocławiu. Ta podtrzymała stanowisko urzędu skarbowego. Podkreśliła, że obowiązek zapłaty podatku ma charakter osobisty – wpłaty powinien więc dokonać podatnik. Tak samo uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.
W skardze kasacyjnej spółka Rafin zwróciła uwagę, że z art. 59 § 1 pkt 1 ordynacji podatkowej nie wynika, że podatek musi być zapłacony przez podatnika. Jej zdaniem do wygaśnięcia zobowiązania wystarczy więc, że podatek wpłynie na konto urzędu. Nie ma natomiast znaczenia, kto przekaże odpowiednią kwotę.
Rozpatrujący tę sprawę skład NSA stwierdził rozbieżności w orzecznictwie. Zwrócił się więc o ich rozstrzygnięcie w poszerzonym składzie. Ten przyznał rację organom podatkowym. Sąd wskazał, że zapłata podatku przez osobę trzecią nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania. Jako argumenty wskazał między innymi podstawowe definicje zawarte w ordynacji podatkowej.
