Trzy złote za godzinę to maksimum

Parkowanie samochodów na drogach publicznych jest odpłatne pod warunkiem wyznaczenia stref płatnego parkowania. Zgodnie z art. 13b [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=6447EA21D07E95937E12A03C88AC6EA3?id=184778]ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 19, poz. 115 ze zm.) [/link]opłatę taką pobiera się za całodobowy postój w wyznaczonych miejscach w dni robocze. Parkowanie może być również odpłatne jedynie w określonych godzinach.

Uchwała rady gminy w sprawie wyznaczenia stref płatnego parkowania jest aktem prawa miejscowego. Zawiera bowiem przepisy powszechnie obowiązujące na danym terenie. Potwierdza to chociażby [b]rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody łódzkiego z 30 października 2009 r. (PNK. I. 0911/387/09).[/b]

Jak natomiast wynika z przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A8EE2B61D341AA9059C8D4279B511C1D?id=340414]ustawy z 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 17, poz. 95)[/link], akty normatywne zawierające przepisy powszechnie obowiązujące podlegają obowiązkowej publikacji we właściwym dzienniku urzędowym. W przypadku uchwał rady gminy właściwym publikatorem jest wojewódzki dziennik urzędowy (art. 13 pkt 2).

Z kolei, jak wynika z art. 4 ust. 1 omawianej ustawy, akty takie wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że w treści samego aktu przewidziany został dłuższy okres vacatio legis.

Strefę płatnego parkowania ustala rada gminy. Uchwałę w tej sprawie może podjąć wyłącznie na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Wniosek taki musi zostać zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach.

[srodtytul]Dopuszczalne stawki[/srodtytul]

Uchwała rady gminy w tej sprawie powinna zawierać postanowienia o charakterze obligatoryjnym. Zgodnie z art. 13b ust. 4 ustawy o drogach publicznych akt taki powinien przede wszystkim określać wysokość stawek opłaty. Trzeba jednak pamiętać, że stawka za pierwszą godzinę parkowania nie może być wyższa niż 3 zł.

W uchwale należy również określić sposób pobierania opłat. Jak podkreślił [b]WSA w Szczecinie w wyroku z 30 kwietnia 2008 r.[/b], przez pojęcie „sposób” należy rozumieć formę, zasadę czy też ogół czynności technicznych umożliwiających osiągnięcie celu w postaci dokonania opłaty za parkowanie w strefie (II SA/Sz 159/08).

Uchwała powinna określać również wysokość opłaty dodatkowej – kary za nieopłacenie parkometru. Nie może być ona wyższa niż 50 zł.

Natomiast do decyzji radnych ustawodawca pozostawił to, czy opłaty takie będą mogły mieć charakter abonamentowy lub ryczałtowy. Organ stanowiący może również wprowadzić stawkę zerową opłaty dla niektórych użytkowników drogi, np. niepełnosprawnych. Nie ma jednak takiego obowiązku.

Stawki opłat mogą być zróżnicowane w zależności od miejsca parkowania. Przy ich ustalaniu należy uwzględnić progresywne narastanie opłaty przez pierwsze trzy godziny parkowania, przy czym progresja nie może przekraczać powiększenia stawki opłaty o 20 proc. za kolejne godziny w stosunku do stawki za poprzednią godzinę parkowania. Stawka opłaty za czwartą i kolejne godziny parkowania nie może przekraczać stawki za pierwszą godzinę.

[srodtytul]Obowiązek ustawowy[/srodtytul]

Jak potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu powstaje z mocy prawa, bez potrzeby konkretyzacji go w drodze decyzji [b](por. wyrok WSA w Poznaniu z 24 czerwca 2009 r., IV SA/Po 277/09)[/b].

Po stronie zarządcy drogi nie powstaje zatem obowiązek doręczania właścicielowi pojazdu takiej decyzji. Również sporządzane przez inspektora w razie stwierdzenia nieuiszczenia opłaty za postój zawiadomienie dokumentuje tylko fakt nieuiszczenia opłaty. Informuje jedynie właściciela pojazdu o powstałym obowiązku dokonania opłaty.

Konsekwencją wystawienia takiego zawiadomienia jest powstanie obowiązku uiszczenia przez właściciela pojazdu opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 13f ust. 1 ustawy o drogach publicznych.

[ramka][b]Zawiadomienie za wycieraczką[/b]

Standardową procedurą informowania kierowcy o obowiązku uiszczenia opłaty dodatkowej z tytułu nieuiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu jest pozostawienie pisemnej informacji za wycieraczką samochodu. Jak podkreślił [b]WSA w Szczecinie w wyroku z 12 marca 2009 r.[/b], taki sposób zawiadamiania nie narusza konstytucyjnych praw i wolności obywatelskich, w tym prawa do obrony.