Trzeba zwrócić najemcy to, co wcześniej zainwestował

[b]Sąd Najwyższy w wyroku z 15 lipca 2010 r. (IV CSK 138/10) [/b]uznał, że jeśli w związku z zawarciem kolejnej umowy czy kolejnych umów dzierżawy nie doszło do faktycznego wydania jej przedmiotu wydzierżawiającemu, to roczny termin przedawnienia roszczenia o zwrot nakładów liczy się od faktycznego wydania przedmiotu po zakończeniu ostatniej umowy.

[srodtytul]Umowa na 15 lat[/srodtytul]

Marek L. wraz ze wspólnikiem zawarł z miastem i gminą P. umowę upoważniającą go do prowadzenia plaży miejskiej nad jeziorem na 15 lat. Umowa ta, zwana agencyjną, była w istocie umową dzierżawy.

Dzierżawcy zobowiązali się w niej do dokonania po uzyskaniu akceptacji wydzierżawiającego remontów i inwestycji wskazanych w załączniku do umowy, wedle ustalonego w nim harmonogramu. Umowa dawała im prawo do potrącenia tych nakładów z czynszu, ale nie więcej niż do wysokości 50 proc. tego czynszu.

Najemcy roboty te przeprowadzili z akceptacją drugiej strony umowy, a przynajmniej przy braku jej sprzeciwu czy zastrzeżeń.

Przed wygaśnięciem umowy ogłoszono przetarg na oddanie plaży w dzierżawę. Wygrał go Marek L. 30 grudnia 2005 r. został sporządzony protokół zdawczo-odbiorczy na podstawie danych z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez dzierżawców. Przedstawiciele miasta i gminy obeszli teren plaży i pola namiotowego. Klucze do obiektów, a także znajdujące się w nich rzeczy będące własnością Marka L. pozostały w jego ręku.

[srodtytul]Gmina nie chce oddać[/srodtytul]

Druga umowa najmu, na trzy lata, została zawarta 2 stycznia 2006 r. Jej warunki nie różniły się od przewidzianych w umowie z 1990 r. Przedmiot dzierżawy był taki sam. W umowie znalazła się formuła, że wydzierżawiający wydaje go dzierżawcy, a ten bierze ów obiekt do używania.

Przed zakończeniem tej umowy Marek L. zwrócił się do burmistrza o rozliczenie nakładów. Przedstawił ich wycenę dokonaną przez rzeczoznawcę majątkowego. Wedle wyliczeń należał mu się zwrot z tego tytułu 405 tys. zł. Wydzierżawiający odmówił.

Argumentował, że roszczenie Marka L. przedawniło się, bo skoro nakłady te były poniesione w czasie trwania poprzedniej umowy (w latach 1990 – 1996), to roczny termin do dochodzenia ich zwrotu liczył się od zakończenia tejże umowy. Twierdził też, że nie ma czego rozliczać, bo Marek L. zużył swe nakłady w trakcie umowy dzierżawy.

Sprawa znalazła się w sądzie. Marek L. powoływał się na ustne ustalenia między nim a burmistrzem, wedle których rozliczenie nakładów miało nastąpić po zakończeniu nowej umowy dzierżawy. Sąd I instancji nie uwzględnił zgłoszonego przez miasto i gminę zarzutu przedawnienia. Po uzyskaniu opinii biegłego rzeczoznawcy przyznał Markowi L. tytułem zwrotu nakładów 336 tys. zł.