Skarga kasacyjna była dopuszczalna

WSA uchylił zaskarżoną decyzję. Przypomniał, że minister zdrowia oparł rozstrzygnięcie na uchwale Komisji ds. Produktów Leczniczych. Ale zdania członków komisji na temat kwalifikacji zasypki były bardzo różne. Nie przedstawiła też ona żadnych merytorycznych argumentów, potwierdzonych np. wynikami badań. Z kolei minister, ograniczając się do przytoczenia stanowiska komisji, nie ustalił, na jakich przesłankach je oparto. Nie podał również, z jakich powodów nie zwrócił się o opinię do Komisji ds. Produktów Biobójczych.

Skargę kasacyjną od tego wyroku złożyła do NSA spółka Melaleuca. Zaskarżyła uzasadnienie, w którym WSA niewłaściwie jej zdaniem zinterpretował art. 50 ust. 1 ustawy o produktach biobójczych oraz art. 28 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Nie odniósł się do tego, że wpisano zasypkę do wykazu środków biobójczych w Słowacji, a z oceny prawnej nie wynika, w jakim trybie i na podstawie jakich przepisów sprawa ma być dalej prowadzona.

NSA uwzględnił skargę kasacyjną. Uchylił wyrok WSA i przekazał temu sądowi sprawę do ponownego rozpoznania. Skarga kasacyjna była dopuszczalna – uznał. [b]Strona niezadowolona z orzeczenia sądu uwzględniającego jej skargę, może je skarżyć, kierując zarzuty przeciwko uzasadnieniu. [/b]

[wyimek]Minister zdrowia nie odniósł się do tego, że preparat wpisano do rejestru na Słowacji[/wyimek]

– Jeżeli sprawa nie została dostatecznie wyjaśniona, a w uzasadnieniu wyroku zarysowały się odmienne stanowiska firmy i organu w kwestii zastosowania ustawy o produktach biobójczych bądź jej wyłączenia, sąd powinien ustalić, jak sprawa ma być dalej załatwiana – powiedziała sędzia Zofia Borowicz. – Gdy bowiem w zależności od wyników ustaleń można ją prowadzić w różnych kierunkach, według przepisów w różnych ustawach, obowiązkiem sądu jest dokonanie takiej wykładni, aby było wiadomo, w jakim konkretnie.