Od nieczynnego torowiska najwyższa stawka podatku

Tak orzekł WSA w Olsztynie 12 maja 2011 (I SA/Ol 241/11).

Spór dotyczył prawidłowości wymiaru PKP SA podatku od nieruchomości za rok 2010.

Sporne względy techniczne

Zdaniem spółki grunty i budowle po zlikwidowanej linii kolejowej nie powinny być uznane za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, ponieważ nie mogą być do niej wykorzystywane ze względów technicznych. PKP argumentowała, że linia kolejowa na odcinku objętym decyzją wójta jest już nieczynna.

W 2011 r. planowana jest jej fizyczna likwidacja, na co minister infrastruktury zgodził się w 2004 r., a odcinek tej linii położony w sąsiedniej gminie już został zlikwidowany. Grunty, na których posadowione są budowle w postaci infrastruktury kolejowej, do czasu fizycznej likwidacji linii i przywrócenia gruntu do stanu umożliwiającego korzystanie z niego nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej innej niż transport kolejowy.

Powinny więc być opodatkowane podatkiem od nieruchomości jako grunty pozostałe, czyli według niższych stawek.

Organy podatkowe nie uwzględniły tych argumentów, wskazując, że ustawa z 23 marca 2003 o transporcie kolejowym w art. 9 zawiera tryb postępowania w przypadku zamiaru likwidacji linii kolejowej.

Nie było fizycznej likwidacji

Z przepisu tego wynika, że przyczyną likwidacji linii są powody ekonomiczne, ale istotą postępowania likwidacyjnego jest możliwość jego wstrzymania, jeżeli właściwy miejscowo organ samorządu terytorialnego zapewni środki finansowe na pokrycie kosztów jej funkcjonowania.

Przyczyny ekonomiczne likwidacji linii nie mogą być utożsamiane ze względami technicznymi, o których mówi art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uniemożliwiającymi wykorzystywanie danej nieruchomości do działalności gospodarczej.

Samorządowe kolegium odwoławcze wskazało, że podatkowi od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, czyli takie, które znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Wprawdzie ustawa nie zawiera definicji tego pojęcia, ale rozumie się przez nie obiektywne stany faktyczne stojące na przeszkodzie wykorzystywaniu nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie zalicza się do nich świadomego działania przedsiębiorcy, który z innych względów niż techniczne nie użytkuje nieruchomości.

Uchwała o likwidacji linii nie jest równoznaczna z fizyczną likwidacją budowli kolejowych, tym samym cały czas istnieje potencjalna możliwość wznowienia przewozów. Okoliczność, że wymagają remontu lub adaptacji, nie pozwala uznać ich za trwale nienadające się do użytku.

Nie ma podwójnego opodatkowania

WSA, do którego ostatecznie trafił spór, podzielił stanowisko organów podatkowych. Odnosząc się dodatkowo do argumentów skargi dotyczących kwalifikacji likwidowanej linii kolejowej jako przedmiotu opodatkowania, nie zgodził się, że została ona opodatkowana podwójnie: raz jako budowla, czyli według wartości, drugi raz od powierzchni gruntu, a powinna być opodatkowana w całości jako budowla, ponieważ dopiero łącznie z gruntem stanowi całość użytkowo-techniczną, o której mówi ustawa o transporcie kolejowym.

Sąd wskazał, że ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 2 ust. 1 wymienia przedmioty opodatkowania, są to: grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, i przy definicji tych pojęć odwołuje się do prawa budowlanego, a nie ustawy o transporcie kolejowym.

Czytaj też:

Zobacz więcej :

Dobra Firma