Trybunał wskazał, że w świetle dyrektywy 93/13 sąd krajowy powinien mieć możliwość zastosowania środka tymczasowego w postaci zabezpieczenia roszczeń konsumentów na czas trwania postępowania sądowego poprzez zawieszenie obowiązku spłaty comiesięcznych rat kapitałowo-odsetkowych.
W wyroku podkreślono jednak, że konieczność udzielenia zabezpieczenia musi być oceniana przez pryzmat zapewnienia pełnej skuteczności przyszłego orzeczenia w przedmiocie potencjalnie abuzywnego postanowienia umownego, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Dodatkowo TSUE podkreślił konieczność zbadania przez sąd krajowy, że istnieją wystarczające przesłanki wskazujące na to, iż rozpatrywane warunki umowne są nieuczciwe, i że zwrot kwot zapłaconych przez danego konsumenta na podstawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym umowy kredytu jest w ten sposób prawdopodobny.