Kasy działają nadal, rozwiązań siłowych nie było. Jest za to zapowiedź odcinania mediów.
Dworzec jest obiektem użyteczności publicznej i kiedy utrudnia się pasażerowi kupno biletu na podróż z wybranym przez niego przewoźnikiem, traci swoją funkcję. Można mieć wątpliwości, czy pozostająca w jednej grupie z wypowiadającymi umowy PKP i wojująca z Przewozami Regionalnymi spółka InterCity będzie w swoich kasach bez ograniczeń oferować bilety, zwłaszcza na pociągi interRegio, konkurujące z jej międzywojewódzkimi pociągami TLK.
Przewozy Regionalne zalegają z tytułu wynajmu kas 56 mln zł. PKP przygotowały całkiem sensowny harmonogram spłaty długu wraz ze zobowiązaniem regulowania bieżących należności. Przewozy Regionalne stwierdziły jednak, że należy im się 35,6 mln zł wraz z odsetkami od 1 października 2001 r. za to, że w latach 90. pociągami regionalnymi niektórzy pasażerowie jeździli bez biletu. Spółka argumentuje, że skoro przy wydzielaniu z grupy PKP przejęła zobowiązania (renty za wypadki w pociągach), to i nabyła prawa do roszczeń finansowych.
Opinie prawne są różne. Część roszczeń i tak się przedawniła. Najlepsze byłoby rozstrzygnięcie sądowe i wprowadzenie aż do wyroku moratorium na spłatę długu. Warto przypomnieć, że wskutek błędów przy usamorządowieniu PR, niepełnym oddłużeniu i niewniesieniu do dzisiaj do spółki nieruchomości aportem, przez co PKP SA pobiera haracz z tytułu czynszów i dzierżaw, bieżąca sytuacja finansowa jest dramatyczna i przewoźnik nie ma zapewne możliwości regulowania swoich zobowiązań.
Niewątpliwie będziemy szli w kierunku zwiększania sprzedaży biletów przez Internet i biletomaty. To zagrożenie dla małych dworców, gdzie kasa PR jest często jedynym czynnym miejscem z pracownikiem, co odstrasza meneli i chuliganów. Takie miejsca nie zamienią się także w wielkie centra handlowe. Trzeba mieć zatem nowy pomysł na takie obiekty.
