Firma CIT Group – instytucja finansowa notowana na giełdzie nowojorskiej – nie uzyska pomocy federalnej, która mogłaby ją uchronić przed bankructwem. Nie udało się przekonać regulatora, że jej upadłość może zagrozić stabilności systemu finansowego.
Rządy wielu państw ratują przed upadkiem wielkie instytucje finansowe i firmy. Parlamenty ekspresowo uchwalają spec-
ustawy umożliwiające utrzymanie przy życiu konających organizmów gospodarczych. Jednocześnie w samych USA od początku kryzysu upadło już kilkadziesiąt banków.
Szczęśliwie w Polsce nie mamy jeszcze problemów o podobnej skali, co nie znaczy, że nas omijają. Stocznie w Gdyni i w Szczecinie doczekały się „ustawy kompensacyjnej”, ale inne upadające firmy nie. Ustawodawca był za to gotów spieszyć z pomocą firmom, które wpadły w pułapkę opcji walutowych.
Dlaczego pomagać jednym, a innym nie? Jak to się ma do konstytucyjnej zasady równości wobec prawa? Nie zakłada ona, rzecz jasna, absolutnego i niezależnego od okoliczności egalitaryzmu. Jej założeniem jest, że tak samo będą traktowane podmioty, które mają tę samą „cechę istotną”. Cecha istotna wybrana jako kryterium zróżnicowania podlega ocenie. Jak wskazuje Trybunał Konstytucyjny, „równość wobec prawa to także zasadność wybrania takiego, a nie innego kryterium różnicowania podmiotów”.