Autorami projektu są posłowie Sojuszu Lewicy Demokratycznej, którzy nie pozostawiają suchej nitki na dotychczasowych rozwiązaniach prawnych dotyczących praw lokatorów. W ich opinii, już sama nazwa obowiązującego aktu prawnego – ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego – jest niefortunna i niezrozumiała, a jej poszczególne człony nie mają z sobą nic wspólnego. Dlatego proponują prostą nazwę „Ustawa o ochronie lokatorów", gdyż taką nazwę miała ustawa z 1924 roku. Autorzy twierdzą bowiem, iż ustawa nie chroni praw lokatorów, sprawdzając się do ochrony ustanowionego prawa bez względu na to, czy prawo to chroni we właściwy sposób lokatorów, czy nie.
Lokal na czas remontu
Posłowie zwracają uwagę, że w obowiązującej ustawie brakuje regulacji dotyczących lokali zastępczych. Sprawia to, że w wielu przypadkach następuje łamanie prawa i nadużywanie różnych przepisów administracyjnych, np. podczas remontu kapitalnego budynku lokatorzy powinni otrzymać lokal zastępczy, a otrzymają lokal zamienny, co sprowadza się do tego, że po remoncie nie mają prawa do poprzedniego lokalu. Dlatego w projekcie zaproponowano wprowadzenie nowego pojęcia „lokal zastępczy". Taki lokal były przeznaczony na ściśle określony czas np. remontu, klęsk żywiołowych czy oczekiwania na przydział innego lokum. Projekt ustawy wyklucza eksmitowane na tzw. bruk bez uzyskania stosownego lokalu czy pomieszczenia.
W projekcie wprowadzono również zapis, zgodnie z którym umowy na czas określony zawierane będą tylko w wyjątkowych przypadkach i to za zgodą lokatorów, a pozostałe umowy na czas nieokreślony. Ponadto lokale powinny być wyposażone we wszystkie urządzenia sanitarne oraz znajdować się w budynkach o niezagrożonym stanie technicznym. Takie zapisy posłowie tłumaczą faktem, iż obecnie obowiązujące regulacje dotyczące zawierania umów tylko na czas określony w żaden sposób nie zapewniają w jakim lokalu socjalnym będzie zamieszkiwała dana osoba po wygaśnięciu umowy, a także określają bardzo niskie metraże np. 5 m
2
na osobę, które nie znajdują potwierdzenia w wybudowanych lokalach o takich metrażach (na osoby 10 m
