Wykopaliska prowadzą w starożytnym mieście Bosra na południu kraju, 140 km od Damaszku. Zespołem kieruje dr Basim Hassan. O odkryciu poinformowała pani Wafaa Al-Audi, dyrektor Departamentu Starożytności w Bosra.
Rzymianie zajęli Bosrę w 106 roku. Od tego momentu nastąpił intensywny rozwój miasta, ponieważ uzyskało ono status stolicy rzymskiej prowincji Arabia. W mieście powstało wówczas wiele monumentalnych budowli, między innymi teatr i odkopywana teraz łaźnia.
Jej zasadniczym elementem były cztery sale zbudowane z bazaltowych bloków, bardzo starannie obrobionych i dopasowanych. W ścianach biegły ołowiane rury doprowadzające wodę ciepłą, zimną oraz ciepłe powietrze. Użytkownicy mieli do dyspozycji wygodne kamienne wanny. Ściany, wyłożone marmurowymi płytami, zdobiły kolorowe malowidła. Marmurowe płyty leżały także na podłodze, którą dodatkowo zdobiły mozaiki. Kolumny podtrzymywały sklepienia sal (nie zachowały się, z kolumn pozostały jedynie potrzaskane fragmenty).
Oświetlenie zapewniały okna z kolorowego szkła, zamykane na noc drewnianymi okiennicami. Z łaźni korzystano również po zmroku, oświetlenie stanowiły wówczas duże gliniane kandelabry oraz liczne lampki oliwne, różnych rozmiarów. Do kompleksu łaziebnego należał zbiornik na brudną wodę, pomieszczenie o powierzchni blisko 17 metrów kwadratowych (4,8 x 3,6 m). Jego ściany zachowały się do wysokości 2,1 m, dlatego archeolodzy szacują, że objętość zbiornika mogła sięgać powyżej 50 metrów sześciennych czyli ponad 50 tysięcy litrów. W łaźni odkryto kolumną bazaltową wysokości 1,55 m, średnicy 0,8 m. Prawdopodobnie stało na niej popiersie cesarza.
Łaźnia była remontowane w starożytności co najmniej trzy razy, w IV, V i VI wieku. W czasie tego ostatniego remontu dołączono do niej plac z ławkami i roślinami w donicach — pełnił on miejsce spotkań.
