Zaskakujące znalezisko na budowie S17. Archeolodzy odkryli szczątki mamuta

Na tym etapie naukowcy przypuszczają, że oba fragmenty kości mogą należeć do mamuta włochatego (Mammuthus primigenius), przedstawiciela plejstoceńskiej megafauny. Zaciekawienie może budzić fakt, że szczątki pochodzą z plejstocenu (zwanego popularnie epoką lodowcową), ale odnaleziono je na stanowisku, na którym znajdowała się średniowieczna osada. „Oba szczątki występują w bliskim sąsiedztwie przestrzennym, co może świadczyć o ich celowym zdeponowaniu w tym miejscu przez człowieka. Ich wtórne przemieszczenie (redepozycja) – wynikające z działania procesów erozyjnych lub rolniczych – nie wyklucza kulturowego kontekstu złożenia. Chronologicznie, są to szczątki plejstoceńskie, podczas gdy udokumentowane na stanowisku osadnictwo pochodzi z okresu średniowiecza” – tłumaczy dr hab. Przemysław Mroczek, prof. UMCS z Katedry Geomorfologii i Paleogeografii Instytutu Nauk o Ziemi i Środowisku.

Badacz wyjaśnia, że znalezisko ma charakter unikatowy w skali regionu – odkrycia szczątków plejstoceńskich mamutów na Lubelszczyźnie należą do rzadkości. „(…) Połączenie znaleziska paleontologicznego z analizą geomorfologiczną stanowiska stanowi przykład skutecznej współpracy naukowej i interwencyjnej, a jednocześnie otwiera nowe perspektywy badań nad relacjami między człowiekiem a środowiskiem w późnym plejstocenie” – komentuje badacz.

Czytaj więcej

Nauka

Naukowcy testują nowy sposób walki z superbakteriami. Skład tabletek może zaskoczyć

Superbakterie to szczepy, które uodporniły się na działanie wielu różnych antybiotyków. Gnieżdżą...

Pozostałości średniowiecznej osady w Łabuniach

Kości prehistorycznych zwierząt są pierwszym odkryciem archeologicznym, jakiego dokonano w Łabuniach podczas badań poprzedzających budowę S17. Do tej pory przebadano już obszar ok. 240 arów. Archeolodzy znaleźli na nim pozostałości osady średniowiecznej. „Udokumentowali i przebadali około 650 nieruchomych obiektów archeologicznych, datowanych wstępnie na wczesne oraz późne średniowiecze. Odkryli pozostałości obiektów mieszkalnych wraz z towarzyszącymi im dołami posłupowymi i jamami gospodarczymi oraz dwie studnie z obudowami z drewnianych desek. Badania także pozwoliły odkryć kilkaset fragmentów naczyń ceramicznych, kawałki kości zwierzęcych, nieliczne narzędzia krzemienne, kościaną szpilę, szydło i kamienne żarno” – czytamy w komunikacie GDDKiA Oddział Lublin.

Stanowiska archeologiczne na S17. Około 25 hektarów do przebadania

Odcinek S17, na którym prowadzone są prace archeologiczne, połączy Zamość z Hrebennem. Został podzielony na trzy odcinki o łącznej długości ok. 50 km (Zamość Wschód – Zamość Południe, Zamość Południe – Tomaszów Lubelski oraz Tomaszów Lubelski – Hrebenne). Przewidziano na nich 17 stanowisk archeologicznych o łącznej powierzchni ok. 25 hektarów. „Znajdują się one w różnych miejscowościach. Na części z nich prace już się zakończyły, a na pozostałych badania trwają lub wkrótce się rozpoczną. Stanowiska te zostały wytypowane na wcześniejszych etapach przygotowania inwestycji i nie powinny mieć wpływu na termin realizacji inwestycji” – informuje GDDKiA Oddział Lublin.

Na jakim etapie jest budowa S17 na odcinku Zamość-Hrebenne?

Z informacji przekazanych przez lubelski oddział GDDKiA wynika, że budowa „Siedemnastki” z Zamościa do Hrebennego może rozpocząć się w tym roku. „Dla 17-kilometrowego odcinka Tomaszów Lubelski – Hrebenne, Wojewoda Lubelski wydał niedawno decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (ZRID). Dwóch pozostałych decyzji spodziewamy się niebawem” – czytamy w komunikacie.