- skali podatkowej (18- lub 32-proc. danina liczona od dochodu) bądź
- stawki liniowej (19-proc. podatek też od dochodu).
Nie możemy natomiast rozliczać się ryczałtem.
Jeśli najem nie jest działalnością gospodarczą, możemy opodatkować się według skali (18- lub 32-proc. podatek od dochodu) lub ryczałtem (8,5-proc. podatek od przychodu).
Która forma jest najkorzystniejsza? Z reguły ryczałt, bo mamy tu najmniejszy podatek. Podatek płaci się od czystego przychodu, na dodatek według niższej stawki. Ale uwaga – w pewnych sytuacjach może się to okazać nieopłacalne. W tym wariancie nie możemy odliczać kosztów wynajmu.
Co więc tracimy? Wydatki na czynsz, opłaty za media (jeśli ponosi je wynajmujący), wyposażenie lokalu. Z reguły nie są to duże nakłady i ich ewentualne odliczenie nie zrekompensuje wyższej stawki podatku, jaka jest przy rozliczaniu na zasadach ogólnych.
Rozliczenie według zasad przewidzianych w ustawie o PIT może być opłacalne wtedy, gdy mamy możliwość odliczenia dużych kosztów.
Przykładowo, jeśli planujemy w danym roku sporo włożyć w wynajmowany lokal – przeprowadzić generalny remont albo chociaż kupić nowe meble. Może się okazać, że nawet odprowadzając podatek według wyższej stawki, zapłacimy mniej fiskusowi. Wydatki zaliczymy bowiem do kosztów i dzięki temu będziemy mieli znacznie niższy dochód (od którego nalicza się podatek).