Milewski jest autorem pozycji tak smakowitych jak „Ciemne sprawy międzywojnia”, „W świecie występku i zbrodni: z dziejów przestępczości i jej zwalczania”, „Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy” czy wreszcie słynne „Intymne życie niegdysiejszej Warszawy”. Od lat autor pokazuje miasto od strony kryminalnej, w której prostytutki, alfonsi, oszuści, mordercy czy pospolici złodziejaszkowie stanowią o całym jego kolorycie. Czyta się Milewskiego z wypiekami na twarzy, mimo że w jego stylu więcej jest naukowej analizy tematu niż varsavianistycznej gawędy. Ale cóż, taka tematyka to literacki samograj.
Okazuje się jednak, że Milewski jest autorem na tyle sprawnym, że nie musi posiłkować się bulwarową sensacją. Zamienia w sensację najprostsze i najbardziej przyziemne sprawy dawnych warszawiaków. Jego najnowsza książka jest właśnie wycieczką w stronę prozy życia XVIII- i XIX-wiecznej stolicy. Dowiadujemy się z niej, w jakich warunkach mieszkano, jaki był stan sanitarny miasta, jak przebiegały epidemie, a nawet, dajmy na to, jakie były problemy z importem pietruszki ze Śląska. A jakie wynikają z tego smaczki? Ano choćby takie jak ta informacja, że średnia długość życia ówczesnego mieszkańca Warszawy wynosiła... 33 lata.
Jak się rzekło, Milewski jest raczej badaczem niż gawędziarzem, jego praca opiera się więc na olbrzymiej ilości źródeł. Jest wśród nich i Żeromski, i Gomulicki. Nie mogło zabraknąć Prusa. Ale chyba najwięcej pikanterii dostarczają książce obficie cytowane fragmenty starych gazet, jak mało co oddające ducha „codzienności niegdysiejszych warszawiaków”.
Warto wspomnieć, że książka jest nominowana do tegorocznej edycji Literackiej Nagrody m.st. Warszawy. Gdyby Milewski wygrał, byłaby to już druga jego statuetka na przestrzeni trzech lat. Poprzednią otrzymał w 2008 roku za „Intymne życie niegdysiejszej Warszawy”.
Spotkanie odbędzie się o godz. 17.30 (ul. Koszykowa 26/28, wejście F z bramy).
