Ochrona konsumentów bezpłatna naprawa lub wymiana towaru

Nasz klient zażądał wymiany towaru na nowy, stwierdzając, że ma wady uniemożliwiające prawidłowe korzystanie z niego. Problem w tym, że dysponujemy takimi rzeczami, ale kupionymi za granicą w późniejszej transakcji po wyższej cenie. Czy godząc się na wymianę tego produktu, możemy zażądać dopłaty?

– pyta czytelnik.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego (DzU z 2002 r. nr 141, poz. 1176 ze zm.), jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący ma prawo zażądać naprawienia go, czyli doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy.

To dwa podstawowe uprawnienia. Skorzystanie przez konsumenta z prawa do żądania obniżenia ceny lub z prawa do odstąpienia od umowy ma charakter wyjątkowy i jest uwarunkowane wieloma okolicznościami.

Co do zasady wybór pomiędzy żądaniem naprawienia towaru a jego wymianą należy do kupującego. Naprawa musi być wykonana nieodpłatnie. Ponadto, jak dodaje art. 8 ust. 2, nieodpłatność naprawy oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez konsumenta. W szczególności dotyczy to kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Te same zasady odnoszą się do wymiany produktu na nowy, czyli żądania konsumenta przedstawionego w pytaniu.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że w przypadku dostarczenia kupującemu nowego towaru w miejsce tego niezgodnego z umową sprzedawca nie może żądać od niego dopłaty stosownej kwoty, wynikającej ze wzrostu cen. Taka jest też odpowiedź na postawione pytanie. Oczywiście należy dodać, że przepisy pozwalają nie zrealizować takiego żądania konsumenta.

Będzie tak w sytuacji, gdy naprawa lub wymiana są niemożliwe (np. dany produkt nie jest już produkowany) lub wymagają nadmiernych kosztów (brak serwisu w kraju, nieopłacalność ze względu na koszt części zamiennych). Wtedy w grę wchodzą kolejne rozwiązania z art. 8, czyli prawo do żądania obniżenia ceny lub rozwiązanie umowy.

Zatem w przypadku gdy cena nowo nabytego towaru, który trzeba by wydać jako zastępczy, znacznie przekracza wartość pierwotnego (przyjmijmy, że różnica jest znacznie wyższa niż marża, jaką osiągnął sprzedający z pierwszej transakcji), sprzedający może się zasłonić nadmiernymi kosztami takiej operacji. Jeszcze raz należy podkreślić, że nie zwalnia go to z odpowiedzialności przed kupującym.

W szczególności będzie zmuszony do odpowiedniego obniżenia ceny lub zwrotu otrzymanych pieniędzy w wyniku rozwiązania umowy. Warto dodać, że przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie byłby narażony kupujący (art. 8 ust. 1).

Czytaj także:

Niezgodność towaru żywnościowego z umową musi być szybko stwierdzona