Polacy przestali jeździć na szparagi. To jest, proszę państwa, naprawdę ogromna zmiana – mówił 12 lipca zeszłego roku w Grójcu prezes PiS Jarosław Kaczyński. To, że rodacy rzadziej jeżdżą do pracy za Odrę, uznał za kolosalną zmianę statusu Polski i Polaków wobec Niemców.
Dane, które opisujemy dziś w „Rzeczpospolitej”, mogą sprawić prezesowi PiS wielką przykrość. A przy okazji pokazują, że swoją tezę postawił na wyrost. Niemal dwukrotnie wzrosła bowiem liczba aplikacji, jakie Polacy wypełnili w serwisie Olx Praca, starając się o podjęcie sezonowego zatrudnienia w Niemczech i Holandii. Wzrost zainteresowania wyjazdami na saksy notują też inne agencje pośrednictwa pracy. Jak mówią eksperci, pracownicy biorą urlop w Polsce, by wyjechać na jakiś czas np. do Niemiec, by tam podreperować domowe budżety. Gdy minimalna stawka za godzinę pracy u naszego zachodniego sąsiada to 55 zł, to nawet mimo pewnego spowolnienia niemieckiej gospodarki wyjazd na Zachód wydaje się atrakcyjny.
Czytaj więcej
Polacy, którzy częściej niż przed rokiem chcą dorobić za granicą, muszą się liczyć z większą konkurencją, a niekiedy również z wyższymi wymaganiami.
Być może ku rozczarowaniu prezesa Kaczyńskiego Polacy okazują się pragmatyczni i zaradni. Jeśli zaczyna im brakować środków, bo zjadła im je inflacja, zamiast biadolić, biorą sprawy we własne ręce i jadą dorobić, choćby u Niemca. Nie patrzą na to, że w ten sposób rzekomo uderzają w status Polski. Nie myślą o tym, że jadą do kraju, który nie chce nam wypłacić reparacji wojennych, a co gorsza – według słów samego Jarosława Kaczyńskiego – kombinuje tylko, jak by tu nam odebrać niepodległość poprzez przemianę Unii Europejskiej w IV Rzeszę.
W ostatni weekend na spotkaniu w Janowie Lubelskim prezes PiS przyznał: „Jeśli chodzi o inflację, to nie daliśmy sobie rady”. I tu jest pies pogrzebany. To nie Niemcy zmuszają Polaków do pracy sezonowej u siebie, to nie narodowe kompleksy wyganiają Polaków z ojczyzny, ale rachunek ekonomiczny, który wypada dla naszego kraju niekorzystnie. Patriotyczną czy bogoojczyźnianą retoryką nie da się zapłacić rosnących rachunków czy rat kredytów. I nie można mieć o to pretensji do obywateli, ale jedynie do rządzących, którzy od ośmiu lat w pełni odpowiadają za państwo.
