W ocenie WSA termin, o którym mowa w art. 14d ordynacji podatkowej, może być uznany za zachowany tylko, gdy przed jego upływem interpretacja zostanie skutecznie doręczona wnioskodawcy. Prawidłowość tego stanowiska znajduje potwierdzenie w uchwale [b]Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 listopada 2008 r. (I FPS 2/08)[/b].
Zdaniem WSA w razie niewydania interpretacji indywidualnej w terminie określonym w art. 14d ordynacji podatkowej uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie.
Skargę kasacyjną od tego rozstrzygnięcia wniósł minister finansów. Zdaniem organu podatkowego „wydanie” i „doręczenie” są różnymi pojęciami normatywnymi. Nie można zatem „wydania” interpretacji utożsamiać z jej „doręczeniem”. Wydanie interpretacji jest czynnością procesową organu administracji publicznej polegającą na podpisaniu przez osobę upoważnioną interpretacji zawierającej wymagane prawem elementy. W tej sprawie interpretacja została sporządzona, podpisana, a nawet wyekspediowana w ustawowym trzymiesięcznym terminie, o którym stanowi art. 14d ordynacji podatkowej.
NSA orzekł, że skarga kasacyjna wymaga uwzględnienia. Trafny jest bowiem zarzut błędnej wykładni art. 14d i art. 14o § 1 ordynacji podatkowej.
Zdaniem NSA w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14d § 1 ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.
W sprawie niniejszej sąd pierwszej instancji ocenił, że termin do załatwienia sprawy interpretacyjnej (wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego) obejmuje doręczenie interpretacji, która doręczona została zainteresowanemu po trzymiesięcznym terminie, o którym mowa w unormowaniach wynikających z art. 14d i art. 14o § 1 ordynacji podatkowej. Pogląd ten i jego zastosowanie nie są zgodne z prawem.
