Woda, oprócz tego, że jest jednym z fundamentów życia, jest również ważnym elementem rozwoju gospodarczego i społecznego. Jednak działalność gospodarcza, wzrost populacji czy procesy urbanizacyjne bezpośrednio przyczyniają się do wzrostu presji w zakresie zasobów wody. Zgodnie z informacjami podanymi przez Europejską Agencję Środowiska (ang. European Environment Agency, EEA), w 2019 roku niedobory wody dotknęły 29 proc. terytorium UE – co przekłada się na 38 proc. populacji UE. Według EEA w latach 2010–2019 pobór wody w UE spadł o 15 proc., natomiast spadek ten nie wpłynął na ogólne zmniejszenie powierzchni dotkniętej niedoborem wody. EEA wskazuje również, że zmniejszenie dostępności zasobów słodkowodnych może być jeszcze bardziej spotęgowane przez zmiany klimatu głównie w południowej, zachodniej i wschodniej Europie i dlatego też mało prawdopodobne jest, aby niedobór wody zmniejszył się do 2030 roku. To wszystko sprawia, że potrzebny jest dodatkowy wysiłek w celu zapewnienia zrównoważonego zużycia wody, czemu przysłużyć mają się zapisy dyrektywy dotyczącej sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSRD) oraz raportowanie według europejskich standardów sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju (ESRS).
ESRS E3 – standard dotyczący wody
Standard E3 określa wiele ujawnień związanych z wodą i zasobami morskimi. Przez termin „woda” należy rozumieć wody powierzchniowe i gruntowe (podziemne). Natomiast zasoby morskie rozumiane są jako zasoby biologiczne i niebiologiczne, które występują w morzach i oceanach. Mogą to być kopaliny głębokomorskie, żwiry czy też żywność pochodzenia morskiego. Według ESRS E3 termin „zasoby morskie” obejmuje zarówno wydobycie, jak i wykorzystanie takich zasobów, a także powiązaną działalność gospodarczą.
Sam standard E3 ma na celu przede wszystkim umożliwić zrozumienie, w jaki sposób spółka wpływa na wodę i zasoby morskie pod względem istotnych pozytywnych i negatywnych – ale również rzeczywistych i potencjalnych – oddziaływań oraz jakie podejmuje działania względem tych istotnych oddziaływań.
Ujawnienia według ESRS E3 powinny również pozwolić zrozumieć użytkownikom raportu, jakie spółka ma plany i możliwości w dostosowaniu swojej strategii i modelu biznesowego. Ujawnienia powinny przedstawiać charakter, rodzaj i zakres istotnych ryzyk, jak i szans związanych z wpływem i zależnościami spółki w kontekście wody i zasobów morskich, a także skutki finansowe dla spółki, w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej, które są generowane przez istotne ryzyka i szanse.
Ocena istotności
ESRS E3, podobnie jak pozostałe standardy tematyczne, podlega badaniu podwójnej istotności. Oznacza to, że spółka powinna ujawniać jedynie te kwestie, które są istotne z perspektywy istotności wpływu, istotności finansowej lub obu tych istotności jednocześnie. Podobnie jak w przypadku standardu ESRS E2, tak samo w przypadku standardu ESRS E3 na potrzeby badania podwójnej istotności można wykorzystać metodologię LEAP, czyli zintegrowane podejście do oceny kwestii związanych z przyrodą. Metodologia LEAP oparta jest na wytycznych TNFD (The Taskforce on Nature-related Financial Disclosures), czyli grupy zadaniowej ds. ujawniania informacji finansowych związanych z przyrodą, a sama metodologia opisana została szerzej w dokumencie Guidance on the identification and assessment of nature-related issues: The LEAP approach.